İslamda kadına boşama hakkı verilmesi caiz mi? Misal olarak, Bir kadın birisiyle evlenmek istiyor. Ama adam karaktersiz olduğu için kendisiyle evlenmeğe cesâret edemiyor. Evlenirken kadına boşanma yetkisini vermek mümkün müdür?
Bir kadın birisiyle evlenmek istiyor. Ama karektersiz olduğundan kendisiyle evlenmeğe cesaret edemediği için ihtiyaten boşanma yetkisine sahip olmak isterse Hanefî olan kimse şöyle yapsın: Akit esnasında koca olacak kimseye; boşama yetkisi elimde olmak şartıyla kendimi seninle evlendiririm, desin.
Adam da aynı minvâl üzere kabul etsin. Yâni boşama yetkisi senin elinde olmak şartıyla seninle evlendim, desin. Akit böyle icra edildiği takdirde yetki kadına verilmiş olur. Ve istediği zaman da boşanabilir (24).
Kendisine boşanmak hakkı verilen kadın, kocasına (Seni boşadım) derse, boşanma işi gerçekleşmez. (Kendimi boşadım) demesi lazımdır. Nikah yapılırken kadın, (Ne vakit istersem, kendimi senden boşamak üzere…) diyerek, şart ederse, erkek de, nikah yapılırken, bu şartı kabul ettim derse, böyle şartlı nikah sahih olur ve kadın da boşanmak hakkına sahip olur. Erkek boşanma hakkını verse, kadın (Ben boşanma hakkını istemem) dese de, hakkını red etmiş olmaz. Dilediği zamanda, kendini boşayabilir. Erkek nikah yaparken, (Boşanmak senin elinde olmak üzere, seni nikah ettim) derse, nikah sahih olup, boşanmak hakkı kadının elinde olmaz. Fakat, önce kadın, (istediğim zaman, boşanma hakkı elimde olmak üzere sana nikahlandım) der, erkek de, (kabul ettim) derse, hem nikah sahih olur, hem de, boşanmak kadının elinde olur.
Dipnot
(24) al-Durru’l-Muntakâ c. 1, s. 440
