Babanın, çocukları ve çocukların, babalan üzerinde birtakım haklan vardır. Çocukların babalan üzerinde hakkı, ezcümle: Onlara bakıp büyütmek ve bir hadde kadar iâşe ve İslâmî terbiye ile terbiye etmektir.
İslâmî terbiye: Allah’a, insanlara, mensub olduklan cemiyete karşı vazifelerini öğretmek, güzel ahlâkla techîz etmektir.
İşte babanın evlâdına te‘mîn ettiği en fâideli iyilik budur. Evlâda bırakılacak mal ve menâl, hiçbir şey ifâde etmez. Terbiye ve hüsn-ü ahlâktan mahrum olanlar elinde, bunlar pek az zamanda heder olup gider.
Hakîkî vazifelerini ihmâl eden babalar, Dünyâ’da ve Âhiret’te mesuldürler. Bu hususda hepimiz az ve çok kusurluyuz. Allâh’in afiv ve lûtfuna sığınalım.
