Günümüzde aynalar birçok amaçla kullanılıyor. Her türlü cam sırlanarak ayna haline getirilebilir. Bu nedenle cam yapım teknikleri geliştikçe, ayna kullanım alanları da genişlemiştir. Aynalar, arka tarafları ışık demeti yüzeye çarpıp emilmesin diye yansıtıcı bir materyalle kaplanan cam parçalarıdır.
17. yüzyıldan önce yüzeyi cilalanmış düz metal plakalardan yapılan aynalar yerini zamanla bir yüzü ince metal katmanı ile kaplanmış cam plakalara bıraktılar. Bu metal kaplamasına sır adı verilir. Günümüzde ise ayna daha farklı bir şekilde, cam levhanın bir yüzünün ince bir gümüş tabakasıyla sırlanmasıyla yapılır. Işık demeti ayna tarafından yansıtılır. Işık demeti aynaya çarpma açısının aynısıyla fakat farklı yöne doğru yansır. Eğer bir bilardo topunun masanın kenarına çarpıp aynı açıyla geri döndüğünü canlandırabilirseniz, aynadaki durum da gözünüzün önüne gelebilir.
Aynaları sadece kendimizi görmek için kullanmayız. Mikroskoplardaki aynalar, mikroplara ve çıplak gözle görmenin imkansız olduğu başka şeylere bakmamızı sağlar. Örneğin, mikroskoplarda, araç far lambalarında, el fenerlerinde ve deniz feneri lambalarında.
Peki günümüzde ayna nasıl yapılır?
Günümüzde 19. yüzyılda Alman kimyacı Justus Liebig’in uyguladığı yöntem ile ayna yapılır. Bu yöntem; camın üzerine bir çözeltiyle gümüş kaplama yöntemidir. Yumuşak haldeki gümüş tabakasının çizilmemesi için bakır, sülfat gibi maddeler kullanılarak boyama ve kaplama işlemleri yapılmaktadır. Bilimsel amaçla kullanılacak aynaların yapılırken camın ışığın bir bölümünü soğurmasını engellemek için ön yüzleri de gümüşlenir.
