Yerçekiminin olmadığı bir ortamda dünyanın çok uzak olduğu uzayda astronotlar nasıl besleniyor? Uzun ve zorlu uzay yolculuklarinda astronotlarin beslenme ihtiyacinin karsilanabilmesi icin tahmininizden cok daha ciddi arastirmalar yapiliyor. İlk astronotlar için uzayda yemek yeme işi kolaydı fakat menü sınırlıydı. Astronotlar, uzayda genellikle besin değeri yüksek dondurulmuş kuru gıdalar tüketiyor.
Lokma büyüklüğündeki küplere, dondurulmuş kuru tozlara ve metal tüplere doldurulmuş yarı sıvılara dayanmak zorundaydılar. Gelişmiş paketleme yöntemleri, besin ve menü kalitesindeki gelişmeyi de beraberinde getirdi.Astronotların hastalanmaması için yiyeceklerde bakteri olmaması, içinde sıvı bulunmaması en önemli kurallar arasında. Gemi astronotlarının menülerinde, karides kokteyl, tavuk, sebze, tereyağlı İskoç pudingi ve elma sosu vardı ayrıca istedikleri kombinasyonu kendileri seçebiliyorlardı.
Yiyeceklerden kırıntı dökülmemesi için de büyük özen gösteriliyor. Çünkü yer çekiminin olmadığı bir ortamda bu kırıntıların uluslararası uzay istasyonundaki aletlere zarar vermesinden kaygı duyuluyor.
Gelişmiş teknolojiyle, yemek kalitesi ve çeşitliliği daha da arttı. Apollo astronotları, kuru yiyecekleri daha kolay sulandıran ve daha lezzetli olmalarını sağlayan sıcak suya ilk sahip olan astronotlardı. Bu astronotlar aynı zamanda, açılıp içindekiler yenilebilen bir kutu olan ilk “kaşıklı kâse”yi kullanmışlardır.
Nasa’nin uzaya ilk yolculugunu yaptigi Mercury görevi 1959 yilinda astronot John Glenn ile gerceklesti. Bu görevde John sonradan cok zorlandigini söyleyecegi pipet yardimiyla icilen tatsiz fakat besleyicilik degeri yüksek sivilarla hayatta kaldi. Sonraki görevler olan Gemini ve Apollo görevlerinde Nasa yetkilileri bu konuya daha fazla kafa yorma geregi duydu ve dehidratasyon denilen bir teknikle sonradan su eklenerek normal hale getirilecek pek cok besin maddesi gelistirdi.
