Işık: Tam güneşli yerlerde yetişir.
Nem ve su: Nem ve su isteği fazladır.
Toprak: Humusça zengin topraklardan hoşlanır.
Boy: 3-10m
Taç genişliği: 1-3m
Fosil kalıntılarından Buzul Çağı’ndan önce Akdeniz ve Kuzey Afrika’da defne türlerinin geniş yayılışa sahip olduğu görülür. Daha sonra Buzul Çağı’nda Akdeniz Havzası’nın donmasıyla bu türlerin daha yumuşak iklimin görüldüğü Güney İspanya, Portekiz ve Macaronesian Adalarına çekilmek zorunda kaldığı kabul edilmektedir. Buzul Çağı’nın sona ermesiyle birlikte Akdeniz defnesi yeniden Akdeniz çevresinde görülmeye başlanmıştır.
Her mevsim yapraklı olan Defne’nin boyu 10 ile 15 metre arasında değişmektedir. Yaprağın üst kısmı parlak koyu yeşil, alt kısmı mat yeşil rengindedir. Açık sarı ve beyaz renkli çiçekli olanları kokulu olduklarından ilgi çekerler. Defne, aromatik kokusuyla yemeklere lezzet vermesi için konmaktadır. Defne bitkisini kurutup defne yağı elde edebilirsiniz. Antiseptik içeriği olduğundan mikrop öldürücü özelliğe sahiptir.
Defne yaprağı çok çok eski çağlardan beri çeşitli sebeplerle değer verilmiş, eşsiz bir bitkidir. Baharlı kokusu ve hep taptaze ışıltılı yapraklarıyla en sevilen bitkiler arasında yer almıştır. Mitolojik öykülere konu bile olmuştur. Defne ağacı, Yunan mitolojisinde sanatın, güneşin, ateşin ve şiirin tanrısı kabul edilen Apollon’un simgesidir. Efsaneye göre Apollon, nehir tanrısının kızı Dafni’ye aşık olur ancak aşkına karşılık bulamaz. Dafni, Apollon’dan kaçmaya başlar. Tam yakalanacağı sırada Peneus Dafni’yi ağaca dönüştürür. Apollon ağacı sahiplenerek galibiyetin ve erdemin simgesi haline getirir. Bu yüzden Antik Yunan ve Roma’da zafer kazananlara ve şairlere defne yapraklarından yapılan çelenkler verilirdi. Ayrıca yapraklarının her mevsim yeşil kalması sebebiyle ölümsüzlüğün de simgesi haline gelmiştir.
