Işık: Tam güneşli yerlerde yetişir.
Nem ve su: Nem ve su isteği fazladır.
Toprak: Gevşek, zengin, havadar, yapıda ,su geçirgenliği iyi olan topraklar turunçgil yetiştiriciliği için uygundur.
Boy: 2-5m
Taç genişliği: 2-4m
Vatanının Güneydoğu Asya olduğu tahmin edilen bitki binlerce yıldan beri Akdeniz havzasında yabani olarak yetişmekte ve de yetiştirilmektedir. Turunç Amerika’nın keşfinden sonra bu kıtanın soğuk bölgeleri hariç her yerinde yetiştirilmeye başlanmıştır.
Turunç 2,5–5 m boyunda, tacı oldukça çok çatallaşır, dikenli ve yapraklarını dökmeyen bir bitkidir. Yaprakları 12–17 cm uzunluğunda, 8–12 cm eninde, kenarları bütün, oval veya eliptik şekilde, derimsi tazesi sarımsı yeşil, olgunları koyu yeşil renklidir. Çiçeklerinin taç yaprakları 5 adet dil veya oval şekilde, beyaz renkli, ortada 15-30 adet beyaz döllenme tozluğu ve topuzcuğu sarımsıdır. Meyveleri 7–10 cm çapında altın sarısı renkte üzeri gözenekli, kabuğu 0,5–1 cm kalınlığında ve acımsı bir tadı vardır.Görünüş bakımından portakala benzemekle beraber meyvelerinin ekşi-acı tadı ile portakaldan farklıdır.
Soğuğa ancak kısmen dayanabilen bir tür olup, bitkinin kışın çok uzun süreli -4 derecenin altına düşen sıcaklıklarla karşılaşmaması gerekir.Bu duruma göre Turunç Türkiye’nin Akdeniz ve Ege bölgesinde Akdeniz ikliminin görüldüğü sahil kesiminde çok kolay yetişir,ama özellikle Aydın ve Nazilli çevresinde yetiştirilmektedir.
