HİKMET-127
Allah yâdın aytur kullar ma’nâ birle
Bî-manâga hergiz kulak salmaz bolur
Allah degen âşık kullar dâim-müdâm
Hak yâdıdın zerre gâfil bolmaz bolur
Hakk yâdıdın zerre gafil bolmağanlar
Yatsa kopsa Hak zikrini koymağanlar
Vallâh-billâh dünyâ harâm almağanlar
Gor içinde ol kul hergiz ölmez bolur
Ma’rifetning bostanıda cânıng bergen
Muhabbetning meydânıda baş oynağan
Hakikatnıng deryâsıdın gevher alğan
Gevvâs yanglığ ol deryâdın çıkmaz bolur
Erenleri ol deryâğa çomdı battı
Keçe kündüz tınmay bir dem yâdın ayttı
Ölmes burun cân aççığın zehrin tattı
Ahiret esbâbını salmaz bolur
Gâfil bolmas Hak yâdıdın tünler tamâm
Lokma helâl taleb kılur yemes harâm
Dervîş kerek uşbu sıfat birle müdâm
Kul boluban kulluğıdın tanmaz bolur
Kul boluban kulluk kılur Hâcesiğe
Tenin cânın ayamas ol Mevlâsığa
Sâbir bolup ümit tutar va’desiğe
Cefâsıdın çın âşıklar kaytmaz bolur
Cefâ çekmey âşık bolmas tıngla ğafil
Cefâ çekip sâbir bolğıl bolma câhil
Rızâ bolup kulluk kılğan bolur âkil
Câhil âdem birbiridin yanmaz bolur
Kulmen teyü Hak emrini kılmağanlar
Kudretini körüp ibret almağanlar
İmân İslam ahkâmların bilmegenler
Uluğ künde kızıl yüzlüg bolmaz bolur
Hak yolını şevki köptür bilgenlerge
Korkunç birle yetkil oşal ölgenlerge
Asân körinür yolnı müdâm yürgenlerge
Mundağ kullar gor azâbın bilmez bolur
Kul Hâce Ahmed Allah degil yaşıng akkay
Ötken arif himmet kılıp kolung tutkay
Rahmı kelse Rahim Mevlâm rahim kılğay
Hâce kulın hergiz zâyi koymaz bolur
