İşte Asım Kahvecinin Güherçile kitabından Ey Acı Adlı Şiiri
Ey acı
Sen de mi terkettin
Bu soğuk bu cam kırağı
Bu her zerresi kırağı tutmuş
karanlığın ortasında beni
ey acı
ey uzaktan bakan gözleri sevgilinin
yumdun mu bana sen de gözlerim
ey şiirim, ey sessiz bestesi feryadımın
sen de mi sen de mi sustun
ey hiç göndermediği selamı
hiç yazmadığı mektubu dostlarımın
siz de mi vedalaştınız umutsuzluğun bu yıkıntısıyla
ey acı
karanlıkların karanlık dostu
yalnızlıkların dikenli tacı
tenhaların gölgesiz arkadaşı
sonbaharların çıplak ağacı
kahramanların devrildiği kara toprak
masalların yorulduğu çocuk
ey sensiz ölümün kol gezdiği
yalnızlığın tek dostu
sen de mi yalnız bıraktın beni
bu ölümsüz yalnızlıklarda
ey acı
ey unutulmuş dualarda kaybolmuş adım
ey uykusuz gözlerimdeki umudun güneşi
hiç doğmadan batma n’olur
ey umudun bağrına saplı bıçağın merhametli eli
unutup bıçağını gitme n’olur
ey güneşsiz çöllerdeki serabm nemi
ey ölen gözlerden süzülen
yalvarışların son demi
ey acı
ey vefasızların vefalısı
en büyük saltanatların tacındaki
tedirginliğin cefası
ey düşmanının dostu dostunun düşmanı
ey sevgili acı
sen de mi sen de mi
yalnız bıraktın beni
ey acı
ey katillerin sıcak sığmağı
vahşi hayvanların sıcak bannağı
zindan duvarlannda terleyen tatlı özgürlük
ceylanların gözlerindeki sevdalı buğu
ey gökyüzü göllerinde nazlı nazlı salman
sevdalı kuğu
körlerin gözlerinden bakan gelecek
sağırların kulaklarında
yankılanan ölümsüzlük
ey en ulaşılmaz doruklarda açan çiçek
o çiçeğin özlemiyle devrilen
civanların bağrındaki hançer
ey acı, ey en son dostu yaşamm
ey acı, ey iyliğin okyanusu
her bir damlasında gözyaşının
ey tutkunun yorulmaz yoldaşı
coşkunun bilge arkadaşı
ey aşkın vefalı sırdaşı
en ilk dostu insanın
sen de mi sen de mi
yalnız bırakıyorsun beni
bu ölümsüz yalnızlıklarda
