Cahit Sıtkı Tarancı Ölüm Şiiri

featured
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

En önemli şairlerden birisi olan Cahit Sıtkı Tarancı bir çok eser ve kitapları yazarak gönülleri okşamıştır. Cumhuriyet döneminin en başarılı şairlerinden biri olan Cahit Sıtkı Tarancı, hayatını edebiyata ve yazmaya adamış bir sanatçıdır. Asıl adı Hüseyin Cahit olan Tarancı, 4 Ekim 1910’da, Diyarbakır‘ın, Camii Kebir Mahallesi’nde dünyaya geldi. Ayrıca Türk edebiyatı dünyasında ve Cumhuriyet döneminde en ünlü şiirleri “Yaş Otuz Beş” ve “Memleket İsterim”‘dir. İşte Cahit Sıtkı Tarancı tarafından yazılan ölüm sözleri…

Sözünde durmadı mavi gökler;
Gün kararıyor gitgide ölüm.
Akşam yeli nedameti söyler;
Nedamet yer etti bende ölüm.

Ne yapsam, gün doğmuyor gönlümce;
Sudur akar kendi bildiğince,
Hangi pencereye koşsam gece;
Gitmiyor bu can bu tende ölüm.

Ne vefasız geçmişten hayır var,
Ne gelecekler imdada koşar,
Çoktandır tekneyi aldı sular;
Çoktandır ümitler sende ölüm…

Ey kurumaz membaı sükûtun
Işığı güneşten zinde ölüm
Altında şu alçalan bulutun
Sendedir umduğum müjde ölüm.

Aynada zifiri bir gecedir
Bütün zulüm bu suçsuz kalbedir
Sabır tesbihim kopmak üzredir
Ne gün kalkacak bu perde ölüm?

Ne gün aslına dönecek bu ten?
– Taş, toprak, çiçek, su veya maden –
Ruha ebediyeti vaadeden
Efsanevi yalan nerde ölüm?

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir