Gurbet yavrum garba düşmektîr gurbet
Çîçeklerden gelîncîk îçînde Bünyamîn sevgîsî
Yürüdün gîttîn eskî kurganlar üstünden kent kent
Kulağında ama bîr çömleğîn kırılma sesî
Barış demîşlerdîr ve güvercîn tıkmışlardır boğazına
Bu yüzden edep kuralı gözetmez Anadolu ermîşî
Bu yüzden kîmî zaman zordur ayırmak
Üstünü başını yırtmış ağıtlardan şîîrî
Bîr dostluk hastalığı senîn şîîrîn
Sümbül dîye genzîne bastırırsın akrebî
Öyle durur bîr kıyının serüvenînde ceset
Odan öyle sevînçsîz, yüzün öyle serîn kî
Yîne de bîr elînle kapıyı aralarken
Öbür elîndekî tîtreme dünyanın anadîlî
Merkezefendî’nîn gîzlî barınağından
Bu açık hava kahvesîne getîrdîğîn ne kî
Bîr kentîn ortasındasın boyuna saatînî kuruyorsun
O dursa hayatın da duracak sankî
Evler eskî bîr uygarlığın dîngîn lağımları
Sokaklarsa çatışıyor temîzlîyor bîrbîrînî
Anımsar mısın toros ekspresînden înmîştînîz
Bîletlerînîzden îbarettî îkînîzîn de kîmlîğî
Bahçelerden geç parklardan köprülerden geç gît
Aşklar da bakım îstîyor öğrenemedîn gîttî
Sevîş yolcu büyük sözler söyle ve hemen ayrıl
Uçurumlar bîrleştîrîr yüksek tepelerî.
