GÖZÜKIZIL MEHMED BABA
Gaziantep velîlerinden. Hayâtı hakkında fazla bilgi yoktur. Cıncıkçı Mağarası denilen yerde münzevî, herkesten uzak, yalnız bir hayat sürdü. Doğum ve vefât târihleri belli değildir. On dokuzuncu asırda yaşamıştır. Kabri Gaziantep’tedir.
Halktan birisi arkadaşları ile konuşurken hacca gideceğini söyledi.Arkadaşı ise gidemeyeceğini ileri sürdü. Bunun üzerine; “Gitmezsem karım benden boş olsun.” dedi. Hac zamânı bâzı sebeplerden dolayı o zât yola çıkamadı. Arefe gününe bir gün kala hanımı; “Aramızda artık nikah kalmadı.” diye adamı eve almadı. Ne yapacağını şaşıran adamcağız, bir dostuna danıştı. O da; “Gözükızıl Mehmed Baba’ya git. O, derdine bir çâre bulur.” dedi.
Bunun üzerine, gidip hâlini Gözükızıl Mehmed Baba’ya anlattı. O da yüzünü kıbleye çevirip; “Seni Şam’da bir demirciye yollayacağım, o seni Mekke’ye götürür. Bana oradan ne hediye verirlerse onu da birlikte getir.” dedi. Adam gözünü kapattı. Gözükızıl eliyle itti. Gözünü açtığında kendini Şam’da târif edilen demircinin dükkanında buldu. Durumu demirciye anlattı. Demirci de; “Seni Medîne’de bir fırıncıya yollayacağım. O seni Arafat’a götürür.” dedi. Gözünü yummasını söyleyip eli ile itince, adam kendini Medîne’de buldu. Fırıncının yardımı ile Arafat’a çıktı. Hac farîzasını yerine getirdikten sonra fırıncının târifi üzerine Zemzem kuyusunun yanındaki zâtı buldu. Bu zât; “Gözükızıl’a söyle neden doğrudan doğruya göndermiyor da vâsıtalı yolluyor.” dedikten sonra Gözükızıl’a verilmek üzere bir kefen ve bir kap zemzem verdi. Hacıya gözlerini kapa deyince, o zât kendini Gaziantep’te buldu.
Hacı hediyeleri Gözükızıl Mehmed Baba’ya verince; “Demek artık bize âhiret yolculuğu göründü. Kısa zaman sonra beni defnedersiniz.” dedi. Hacı eve gidince hanımı yine içeri almadı. Durumu Gözükızıl’a anlatınca; “Kâdıya git. O senin meseleni çözer.” dedi. O da hanımı ile kâdıya gitti. Kâdı nikahlarının devâm ettiğine dâir bir karar verdi. Ertesi gün Gözükızıl Mehmed Dede’nin yanına gittiklerinde vefât ettiğini gördüler ve bulunduğu yere defnettiler.
KERÂMET VE MENKÎBELERİ
İŞTE BİZ BÖYLE NAMAZ KILARIZ
Gözükızıl Mehmed baba bir Cumâ günü bir sokağın başında otururken minâreden ezânlar okunmaya başladı. Adamın biri; “Sen burada miskin miskin ne oturuyorsun. Namaza bile gitmezsin.” diyerek ileri geri bâzı sözler sarf etti. Gözükızıl Mehmed Baba yerinden kalkarak adama bir tokat vurdu. Adam o anda kendini Mekke’de buldu. Mehmed Baba’nın Beytullah’da namaz kıldığını gördü. Namazdan sonra birlikte dışarı çıktılar. Mehmed Baba bir tokat daha attı. Adam kendini Gözükızıl ile konuştuğu yerde buldu. Gözükızıl Mehmed Baba ona; “İşte biz böyle namaz kılarız.” buyurdu.
KAYNAKLAR
1) Gaziantep Evliyâları (C.Cahit Güzelbey); s.105
