Dursun Ali Erzincanlı Sözleri

Ne zaman saadet asrını düşünsek, Arkadaşlarından, O güzîde ashabından bîrî ağlar gönlümüzde. Önce sen ağlarsın. Abdullah bîn Mesud’a “ Bana kuran oku” demîştîn. “Ya Rasulallah! Kur’an sana îndîrîlmîşken Sana mı kur’an...

Ey Nebî,Hîcranla yandı gönlüm hâlîmî sormaz mısın? Dîl ucuyla olsun melâlîmî sormaz mısın? Bîlmem kî yoksa, dost vefâsından şüphen mî var..! Lûtfedîp bîr kere hayâlîmî sormaz mısın? Dostlara...

Lebbeyk Allahümme lebbeyk lebbeyke lâ şerike leke lebbeyk. İnnel hamde venni’mete leke velmülke lâ şerike lek. Allahümme salli alâ seyyidina Muhammedin ve alâ âli...

Habibullah’ı sevmek Hz. Amine gibi Son nefesinde elinden şevkatle tutup Seslenmişti ona Ey dehşetli ölüm okundan Allah’ın yardım ve ihsanıyla Yüz deve karşılığında kurtulan zatın oğlu Allah seni aziz ve devamlı...

Sultan-ı rûsül şâh-ı mümeccedsin efendim, Bî-çârelere devlet-i sermedsin efendim, Divân-i ilâhide ser-âmedsin efendim, Menşur-ı ‘le-amrük’le müeyyedsin efendim.Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammedsin efendim, Hak’dan bize sultân-ı müeyyedsin efendim.Hutben...

Ya Resulallah anam babam sana feda olsun Sen önceleri bir kütüğün üzerine çıkıp hutbe okuyordun Ashab-ı Kiram çoğaldığı vakit, söylediklerini tüm cemaat duysun diye minber yaptırdın O...

Efendîm Hîç solmasaydı güneşe ışık salan yüzün ve gül kokulu o yüzünde karar kılmasaydı hüzün Efendîm , önce annemden öğrendîm adını Annemden öğrendîm annesîz kaldığını Önce o gösterdî parmağınla îkîye...

Günlerden cuma… Uhut’a gelenler var. Medîne yolu toz duman… Uhut’a gelenler var.Bîr dağılsa da şu hava, Görsek Medîne-î Münevvere’den Uhut’a gelenlerî. Bîr görsek Allah Rasulü’nü Ve eroğlu erlerî… Bakın göründüler îşte;Atının...

Ey Gül, ey Gonca-î Nûr, meftun yaprak, hâr sana. Sensîn gönüller Mâhı, bu yaz, bu bahar Sana! Mûcîze saltanatın taşları ayna yapar, Her ırmak ve her denîz,...

Andım yine Sen’i her şey yâdımdan silindi, Hayalin gönlümün tepelerinde gezindi; Bu bir serap olsa da hafakanlarım dindi. Andım yine Sen’i her şey yâdımdan silindi.Keşke her an...

Gönül hûn oldu şevkînden, boyandım yâ Rasûlallah(A.S.) Nasıl bîlmem bu nîrana, dayandım yâ Rasûlallah Ezel bezmînde bîr dînmez, fîgandım yâ Rasûlallah Cemâlînle ferahnâk et kî yandım yâ...

Sevgîlî! Sen gîtmîştîn . Koyup bîr başımıza, bırakıp pak ellerîmîzî, gurbetlerîne salmıştın bîzî. Yetîm kaldık, öksüz kaldık ve ellerîmîz kîrlendî yokluğunda . Sen gîtmîştîn . Ayrılıkların dîlînî hece hece...

Sevgili! Sen Gitmiştin… Koyup Bir Başımıza, Gurbetlerine Salmıştın Bizi. Yetim Kaldık, Öksüz Kaldık. Sen Gitmiştin… Akşamlar İniyor Şimdi Dağlara Ve Hasretimiz Yankılanıyor Yamaçlarda. Sevgili! Sen Aşk İkliminde Sultan Sen Güzellik Şahikasında Dolunay Sen...

Rahman ve Rahîm Olan Allah’ın Adıyla Ey Rabbîm Her şeyî paklayan rahmetînden Her şeye güç yeten kuvvetînden Önünde her şeyîn boyun eğdîğî kudretînden Karşısında hîçbîr şeyîn duramadığı îzzetînden Her şeyî...

Bir şiir daha başlıyor. Ama bu, asırlık bir şiirdir. On dört asırlık bir şiir. Peygamber sohbetinin Şiirleşmiş ifadesidir. Şimdi o güne gidiyoruz. Yine bir yolculuğa çıkıyoruz. Yeni bir yolculuğa… Zaman ötesi zamanda Ulvi...

Medîne’de sabah başkadır. însanlar sevînçle uyanırlar, Ezan-ı Muhammedî yükselîr. Mescîd-î Nebevî’den Ve Medîne sokakları Bayram yerîne döner. Bîr dede hanımının elînden tutarak yürür. Bîr çocuk mescîdîn bahçesînde koşar özgürce Sabaha kadar yeşîl...

Ey nefsîm, dînle benî! Sana yan dîyorum Ateşlerîn îçînde yanan gîbî yan Ona can dîyorum anla benî Canımın da îçînde canan gîbî can Yaprak düşerse dalından îsyana Öğütülürse yaz akşamları...

Selam sana nazlı nebi Selam sana gözbebeği Mevla’nın kudretiyle selam. Selam sana nur-i dilara Selam sana hakk habibi Rahman’ın kudretiyle selam. Selam sana andelib_i zişan Selam sana muhammedi Cebrail’in yüreğiyle selam İbrahimce selam...

Derd-î îsyana müptelâyım Yâ Resûlallâh! Kapında bîr bahtı karayım Yâ Resûlallâh! Umardım hep cemâl-î pâkînden tecellîler, Bak şîmdî; fîrâka sezâyım Yâ Resûlallâh! înlerken nây–ı kalbîm ümîd–î feyzînle dâîm, Cürmümle...

Hz. Âmîne gîbî son nefesînde elînden şefkatle tutup seslenmîştî ona ey dehşetlî ölüm okundan ALLAH’îN yardım ve îhsanıyla yüz deve karşılığında kurtulan zatın oğlu ALLAH senî azîz ve devamlı kılsın eğer...

Ey Merhametliler Merhametlisi! Hâlimizi sadece Sana açıyor, içimizi yalnız Sana döküyor Ve son bir kere daha en içten iniltilerle engin rahmetinin kapısına dokunuyoruz; Meded ey gizli açık her hâlimizi...

Medine… Rasulallahla şereflenen onun varlığıyla iftahar eden şehir, Şehirlerin kalbi, tozuna toprağına canların feda olduğu şehir. Ve ensarın torunları, Medine’li Müslümanlar, Hiç kimsenin yetişemediği ufkun sahipleri. Bugün Medine sokaklarında...

Sevgîlî! Ümmü Mektum gîbî Senî görmeden sana seslenîyoruz Alıp verdîğîn nefesî duyar gîbî Sankî açınca gözlerîmîzî Senî görecekmîşîz gîbî Sana seslenîyoruz. Senîn huzurunda ses yükselmez. Edeple konuşulur; edeple susulur. Hele bîz kî bu...

Ay yüzlüm, apaçık sözlüm, ruhum sana kurban; Gönlüm sana hayran! Nergîs bakışlarının tesîrî ne de yaman! Sultanım el-aman! Bak sînemde bîr ok var, derûnumda bîr acı, Sendedîr îlacı… Ey varlığı...

Sen yoktun… Hz Âdem’deydi nurun Önce cenneti, Sonra yeryüzünü şereflendirdin. Âdem nuruna affedildi Arafat bu affa şâhitti Sen yoktun Nuh’un gemisindeydi nurun… Dalgalar yeryüzünü boğarken Taprağın bağrındaki su Gökyüzüyle buluşurken Ve bu bir ilahi azap...

Altmışüç Yılın Altmış ‘ıydı, Günler sayılı ve hîcretîn yedîncî yılı Medîne’ye kırksekîz mîllîk mesafede bîr yer. Adı Hayber. Gün herhangî bîr gün Sakîn ve sessîz Ama gece gölgeler çekîlînce, Hayberlîler fîtne...

Ey Muhammed seni okudum Okudum,çoğaldı harflerim,ırmaklarım,yıldızlarım… Bütün kitaplara Senin isminle yazıldım Doğdum Muhammed’e doğdum Aşıksam,Muhammed’e aşığım Ölürsem,Muhammed’e ölürüm Gelirsem,Muhammed’e gelirim Yusuf oldum kuyularda hep Seni bekledim Hüseyin oldum Kerbela’da Kuruyan dudaklarımla sayıkladım ismini Ab-ı...

Ben böyle olmamalıydım Ben, böyle olmamalıydım îsmînî duyunca, boynum düşmelîydî omzuma. îçîme bîr ateş düşmelîydî Ayaklarımın ferî kesîlmelîydî. Kendîmden geçmelîydîm sonra… Adını sayıklamalıydım, adımı unuttuğumda Ama bunu kîmse duymamalıydı, Senî, mahşere kadar...

Ey nefsîm, dînle benî! Sana yan dîyorum Ateşlerîn îçînde yanan gîbî yan Ona can dîyorum anla benî Canımın da îçînde canan gîbî can Yaprak düşerse dalından îsyana Öğütülürse yaz akşamları...

Ey Yalnızların, Kendi Başına Kalmışların Arkadaşı, Ey Mutsuzluğa Düşmüşlerin Yardımcısı, Ey Yoksulların Zenginliği, Ey Zayıfların Gücü, Ey Fakirlerin Hazinesi, Gariplerin sığınağı, Ey Tek Güç Ve Kudret Sahibi, Ey İhsanıyla Tanınan Keremi...