Yüce Allah (c.c) buyuruyor ki:
نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
“Ey Muhammedi.. Kullanma bildir. Şüphesiz ki ben bağışlayıcı ve merhamet ediciyim. Ve şüphesiz ki azabım da can yakıcı bir azaptır. ” Hicr sûresi, âyet: 49
Bu âyetin iniş sebebi şudur: Peygamber (s.a.v.) bir gün sahâbiler katıla katıla gülerlerken üzerlerine çıka geldi. Onları bir an kendilerini dünyaya kaptırmış görünce, “Önümüzde Cehennem ateşi varken (yarın öldüğünüzde Cehennemi boylayabileceğiniz ihtimali ortada dururken), neden böyle kendinizden geçmişçesine gülüyorsunuz?” diye sordu.
Tam o sırada Cebrâil (a.s.) gelerek sevgili Peygamberimiz’e Allah’ın şu tebliğini getirdi:
قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
“Ey Muhammedi.. (Benim adıma de ki:) Ey kullarım, benim yaygın rahmetimden sakın ümidinizi kesmeyin. Çünkü ben kullarımın günahlarını bağışlayıcı ve esirgeyiciyim.”
Zumer suresi 53. ayet
