BOŞAMAK:
Nikâh bağını çözmek, evliliğe son vermek. (Bkz. Talâk)
BREHMEN:
Brahmanizm denilen bozuk yola mensûb kimse.
BUDA:
Budizm’in kurucusu. Mîlâddan altı asır evvel yaşamış olup, asıl adı Guatama veya Gotama’dır. (Bkz. Budizm)
BUDİST:
Budizm adlı bozuk dîne mensûb olan. (Bkz. Budizm)
BUĞÂT:
Bâğîler, âsîler. Haksız olarak devlete isyan eden, karşı gelenler. Bâğî’nin çokluk şeklidir. (Bkz. Bâğî)
BUĞD-I FİLLÂH (Buğz-ı Fillah):
Allahü teâlânın düşmanlarını Allahü teâlâ için sevmemek ve onlardan uzaklaşmak. (Bkz. Hubb-i Fillâh-Buğd-i Fillâh)
BUHL:
Cimrilik. Cömertliğin zıddı. (Bkz. Cimrilik)
Burhân-ı İnnî:
İnneli (elbetteli) delîl. Eserden müessire (o eseri yapana), san’attan san’atkâra ve netîceden sebebe götüren delîl. Kelâm (akâid) ilminde daha çok bu delîl kullanılır.
“Âlem hâdisdir (sonradan var olmuştur). Her hâdisin bir sânı’ı (yapanı) vardır” cümleleri, isbat edilmek istenen “Âlemin sânı’ı (yaratıcısı) Allahü teâlâdır” sözü için burhân-ı innîdir. (Teftâzânî)
Burhân-ı Limmî:
Limeli (niçinli) delîl. İlletten sebebden ma’lûle (illetin bulunduğu şeye), müessirden (eseri yapandan) esere, san’atkârdan san’ata, sebebden netîceye götüren delîl. Görülen ateşten dumanın varlığına hükmetmek böyledir.
