MÂCİD (El-Mâcidü): Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Şânı, şerefi yüksek olan.
El-Mâcid ism-i şerîfini okuyanın kalbi nurlanır. (Yûsuf Nebhânî)
“Zâtı mukaddes, şânı yüce, keremi ve ihsanı bol olan.”
“(Allah) yüce arşın sahibidir; Mecîd’dir.” (Bürûc Sûresi, 85/15)
Allah’ın şânı yüce olduğu gibi, ihsan ve yardımı da son derece boldur. Demek oluyor ki, bu mübarek isimde her iki sıfat birden ifade edilmektedir.
“Elbette, Rabbimizin şânı yücedir. O, ne bir eş edinmiştir, ne de bir çocuk.” (Cin Sûresi,72/3) âyet-i kerîmesinde, Mecîd isminin ‘şânı yüce’ mânâsı ağırlıklıdır ve Allah’ın çocuk ve eş edinmekten münezzeh ve yüce olduğuna dikkat çekilir.
“…Allah’ın emrine mi şaşıyorsun? Allah’ın rahmeti ve bereketleri sizin üzerinizdedir, ey ev halkı şüphesiz O, övülmeye lâyık olandır, Mecîd’dir.” (Hud Sûresi, 11/73) âyetinde ise, ihsan ve yardım mânâsı nazara verilir.
Allah, razı olduğu kullarının da şânını yüceltir ve onlara bol ihsanlarda bulunur.
