MARAZ: Hastalık. bedenin sağlam alışkanlığından sapması ve görevini istenilen şekilde yapmamasına sebep olan aksaklık durumudur ki, buna “illet=dert” de denilir. Demek ki şüphe, imansızlık, inançsızlık da insanda asıl değil ikinci derecede bir şeydir. Ve hastalığa mahsus bir durumdur.
Taâmın (yemeğin) evvelinde, Besmele-i şerîfeyi söylemeyen kimse için üç zarar vardır: Şeytan, kendisiyle birlikte taâm yer. Yediği taâm, bedenine maraz olur. Taâmda bereket olmaz. (Kudûrî)
İman, kalbde yerleşir; Allah ma’rifet ve muhabbetiyle zevk-i ruhanîye açılır; ruh güneş gibi parıldar; insan düşünen, ibret alan, akıl sahibi gerçek insan olma özelliğini kazanır; artık sürekli Allah iledir, kalbinde ancak Allah sevgisi ve Allah korkusu yer alır, böylece mutmain hale gelir ve selîm, yani sağlamlaşmış, her türlü ‘maraz’dan, nifaktan kurtulmuş kalble Allah’a varır ve ancak böylece kurtuluşa erer, gerçek mü’min olur. (Şuara, 26/89; Kaf, 50/37; Ra’d, 13/28; Fetih, 48/18)
