ZEVÂİD: Fazla, ziyâde olan şeyler.
Önceki yüzyıllarda çeşitli zevâvid kitapları yazılmıştır. Başlıcaları şunlardır:
1- Nûreddîn Alî b. Ebî Bekr el-Heysemî’nin (807/1404) “Mecmau’z-Zevâid ve Menbaü’l-Fevâid” adlı eseri, Beyrut 1967; Neşr: Dâru’l-Kitab, c. I-X. Bu eser iki cilt olarak “Zevâidu Mûsned Ahmed ale’l-Kütübi’s-Sitte” büyük bir cilt olarak “Zevâidu Müsnedi’l-Bezzâr ale’l-Kütübi’s-Sitte”, bir cilt olarak “Zevâidü Müsned Ebî Ya’l-â el-Mavsılî ale’l-Kütübi’s-Sitte”, üç cilt olarak
“Zevâidü’l-Mu’cemi’l-Kebîr li’t Taberânî ale’l-Kütübi’s-Sitte” ve iki cilt olarak “Zevâidü’l-Mu’cemi’l-Evsât ve’l-Asgar li’t-Taberânî alel Kütübi’s-Sitte” adlı eserlerin toplamından meydana gelmiştir.
2- Hâfız Şihâbüddîn Ahmed b. Ebî Bekr el-Busayrî (ö. 840/1436) tarafından te’lif edilen zevâidler. Bunlar şu adları alır: a) İbn Mâce’nin Sünen’inin Kütübü Hamse (el-Buharî, Müslim, Ebû Dâvud, en-Nesâî, ve et-Tirmizî’nin kitapları) üzerine Zevâid b) Ebû Dâvud et-Tayâlisî, el-Humeydî, Müsedded, ibn Ebî Ömer, İshak b. Râhûye, Ebû Bekr İbn Ebî Şeybe, Ahmed İbn Munî’, Abd İbn Humeyd, el-Hâris İbn Muhammed, Ebû Ya’l-â el-Mevsılî’nin Müsned’l-erinin Kütüb-i Sitte üzerine Zevâid’i. c) el-Beyhakî’nin es-Sünenü’l-Kübrâ’sı için Kütüb-ı Sitte üzerine birleştirdiği Zevâid’i.
3. İbn Hacer el-Askalânî’nin (ö. 852/1448); İbn Ebî Ömer el-Adenî, Ebû Bekr el-Humeydî, Müsedded, et-Tayâlisî, İbn Munî’, İbn Ebî Şeybe, Abd İbn Humeyd ve el-Hâris İbn Muhammed’in Müsned’l-erinin Kütüb-i Sitte üzerine, yine aynı müellifin Bezzâr’ın ve Ahmed b. Hanbel’in Müsned’l-erinin Kütüb-i Sitte üzerine ayrı ayrı topladığı Zevâid’leri. bunlar arasında sayılabilir (bk. Talat Koçyiğit, Hadis İstilahları, Ankara 1980, 472, 473).
Bunlar gibi dokuzuncu yüzyıldan sonra meydana getirilmiş daha pek çok zevâidler vardır.
Zevâid kitaplarının, hadislerin tekrarları dışında aynı konu ile ilgili olanları birleştirme bakımından araştırıcılara önemli bir kolaylık sağladığında şüphe yoktur.
