Hz. Abdullah, babası Müslüman olduğunda beş yaşlarında bir çocuktu. Bu sebeple hiç puta tapmamıştı. İslamiyet’i anlayabilecek bir yaşa geldiğinde hemen Müslüman oldu. Daha sonra da Medine’ye hicret etti.
Abdullah (r.a.) iyice büyümüş, delikanlılık çağına gelmişti. Bedir Savaşı için hazırlanan orduya katılmak istiyor, kabına sığmıyordu. Fakat Peygamberimiz, yaşı küçük olan birkaç kişiyle birlikte onun da orduya katılmasına müsaade etmedi. Bu, Hz. Abdullah’ı çok üzdü. Kendisi bununla ilgili olarak şöyle der:
“Beni ufak tefek bulduğu için savaşa katılmama müsaade etmedi. Sabaha kadar ağlayarak, üzüntü içinde kıvranıp uykusuz geçirdiğim başka bir gece hatırlamıyorum.”
Abdullah İbn Ömer’in okuduğu dua Arapçası ve Türkçe anlamı…
Arapçası:
اَللّٰهُمَّ إني أعُوذُ بِكَ مِنْ زَوَالِ نعمتكَ، وتحوّلِ عافيتكَ، وفجأةِ نقمتكَ، وجميعِ سُخْطِكَ
لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ، سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ وَرَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، عَزَّ جَارُكَ، وَجَلَّ ثَنَاؤُكَ، وَلاَ إِلَهَ غَيْرُكَ
رَبِّ اغْفِرْ لِي وَتُبْ عَلَيَّ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الغَفُورُ
اَللّٰهُمَّ اقْسِمْ لَنَا مِنْ خَشْيَتِكَ مَا يَحُولُ بَيْنَنَا وَبَيْنَ مَعَاصِيكَ، وَمِنْ طَاعَتِكَ مَا تُبَلِّغُنَا بِهِ جَنَّتَكَ، وَمِنَ اليَقِينِ مَا تُهَوِّنُ بِهِ عَلَيْنَا مُصِيبَاتِ الدُّنْيَا، وَمَتِّعْنَا بِأَسْمَاعِنَا وَأَبْصَارِنَا وَقُوَّتِنَا مَا أَحْيَيْتَنَا، وَاجْعَلْهُ الوَارِثَ مِنَّا، وَاجْعَلْ ثَأْرَنَا عَلٰى مَنْ ظَلَمَنَا، وَانْصُرْنَا عَلٰى مَنْ عَادَانَا، وَلاَ تَجْعَلْ مُصِيبَتَنَا فِي دِينِنَا، وَلاَ تَجْعَلِ الدُّنْيَا أَكْبَرَ هَمِّنَا وَلاَ مَبْلَغَ عِلْمِنَا، وَلاَ تُسَلِّطْ عَلَيْنَا مَنْ لاَ يَرْحَمُنَا.”
«اَللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ، اَللّٰهُمَّ أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي دِينِي وَدُنْيَايَ وَأَهْلِي وَمَالِي، اَللّٰهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِي، وَآمِنْ رَوْعَاتِي، وَاحْفَظْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ، وَمِنْ خَلْفِي، وَعَنْ يَمِينِي، وَعَنْ شِمَالِي، وَمِنْ فَوْقِي، وَأَعُوذُ بِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِي»
Türkçe Anlamı:
Allah’ım! Nimetinin zevâlinden, verdiğin âfiyetin değişmesinden, azabının aniden gelivermesinden ve buğuz ettiğin her şeyden San’a sığınırım.
Halîm ve Kerîm olan Allah’tan başka ilah yoktur. Yedi semânın ve arşın Rabbi olan Allah noksan sıfatlaran münezzehtir. Senden başka ilah yoktur. Sana sığınan azizdir ve senin övgün büyüktür.
Rabbim beni affet, tevbemi kabul eyle. Çünkü sen tevbeleri çokça kabul eden ve affedensin.
Allah’ım! Bize haşyetinden (korkundan) sana karşı işlenecek cürümler ile aramıza engel olacak bir pay ihsan eyle. Tâatinden bizi cennete ulaştıracak bir pay lütfeyle. Yâkinden üzerimize gelecek dünyâ musibetlerini hafifletecek bir pay ihsan eyle. Bizi hayata kavuşturduğun kuvvetimiz, görmemiz ve işitmemizle faydalandır. Onu gelecek neslimize vâris eyle. Bize zulmedenden intikamımızı al. Bize düşmanlık besleyene karşı muzaffer eyle. Musibetimizi dinimizde kılma. Dünyâyı en büyük gayemiz ve ilmimizin maksadı eyleme. Bize acımayacak onlanları üzerimize musallat eyleme.
Allah’ım! Sen’den dünyâ ve âhirette affını ve afiyetini istiyorum. Allah’ım! Dinimde, dünyâmda, âilem ve mâlımda affını ve âfiyetini istiyorum. Allah’ım ayıplarımı ört, korkularımdan emin kıl. Beni, önümden, arkamdan, sağımdan, solumdan ve üstümden gelecek musîbetlere karşı koru. Alah’ım altımdan (yerden) gelecek felâketlerden Senin azametine sığınırım.
(İbn Mâce, Sünen, II, 1273, nr.3871)
Kaynak: Yrd. Doç Dr. Veysel Akkaya, Kalplere Şifa Salavat ve Dualar, Erkam Yayınları
