Peygamber Efendimiz Hazreti Muhammed’in (s.a.s.) kızı ve Raşid Halifeler döneminin son halifesi Hazreti Ali’nin eşi. Resûl-i Ekrem Efendimiz ona “Fâtıma” adını verdi. Deylemî’nin Ebû Hureyre’den (r.a.) rivayet ettiği bir hadis-i şerifte: “Onu sevenleri, Allah’ın Cehennemden uzaklaştıracağı için kızıma Fâtıma adını verdim.” buyurdu. Fâtıma, “sütten kesilmiş” anlamına gelmektedir.
Ey yedi kat göğün ve büyük arşın sahibi olan Allah’ım ! Bizim Rabbimiz, her şeyin Rabbi olan yüce Allah… Ey Tevrat’ı, İncil’i ve Kuran-ı Kerim’i indiren, taneyi ve çekirdeği çıkaran yüce Rabbim ! Alnından tutup hesaba çekeceğin her şeyin şerrinden sana sığınırım.
Ya Rabbi ! Sen öyle evvelsin ki, senden evvel hiç kimse yoktur. Sen öyle ahirsin ki, zatından sonra hiçbir şey yoktur. Sen öylesine açıkta ve görünürsün ki, senin üzerine hiçbir şey yoktur. Sen öylesine sır ve gizlisin ki, senin önünde hiçbir şey yoktur. Ya Rabbi ! Bana borcumu ödememi ve fakirliğimi gidermemi nasip et.
