Okunuşu: Allahümme inni abdüke vebnü abdike vebnü emetike nasiyeti bi yedlke madm fi hükmüke adlün fi kadaüke es’elüke bi külli’smin hüve leke semmeyte blhl nefseke ev enzeltehüfi kitabike ev allemtehu ehaden mln halkıke evlste’serte blhl fi ılmi’l-ğaybi indeke en tec’ale’l-Kur’ane rabia kalbi ve nura sadri ve celae ğamml ve zehabe huznl ve hemmi.
Anlamı: Allah’ım! Ben Senin kulunum, kulunun oğluyum, hanım kulunun oğluyum, perçemim elinde, hükmün hakkımda geçerli, hakkımdaki kazan bir adalettir, zatına isim olarak seçtiğin veya kitabında indirdiğin veya mahlukatmdan herhangi bir kimseye öğrettiğin veya gayb ilminde kendi zatına tahsis ettiğin bütün isimlerinle senden Kur’an’ı gönlümün ilkbaharı, göğsümün nuru, tasamın cilası, kederimin ve hüznümün gidericisi yapmanı istiyorum. (İmam-ı Ahmed)
