SİZİN MEVLÂNIZ UYUR MU?
Adamın biri bir gün bir câriye satın almıştı. Akşam olup gecenin karanlığı perde perde dünya üzerine inince dedi ki:
— Yatağımı getir de ser…
Cariye, irfan nuruna sahip ve gönlü sevdalarla dolu biriydi.
— Efendim, dedi, sizin Mevlânız var mı?
Adam şaşırdı, dedi ki:
— O nasıl söz? Elbette Mevlâmız var!…
— Peki Mevlânız uyur mu?
— Hayır! Onu asla uyku tutmaz. O, ezelî ve ebedî bir hayat ile kaimdir!…
— Mevlânız uyumazken, ya siz nasıl uyuyorsunuz?
Bu söz adamın ciğerine bir ok gibi işledi ve neyler
misâli inlemeye başladı:
Vah banal…
Ey ömür boyu uyuyanlar, bir kere de Allah için uyanık olunuz!.
