İslam’da Nikahın ve Önemi
Nikah, fıkıh ilminde yapılan bir antlaşma demektir. Yani şart ve usullerine uygun olarak kadın ile erkeğin bir aile kurmak gayesiyle karşılıklı olarak icab ve kabul ile hayatlarını birleştirmeleridir. Aralarında bu çeşit bir anlaşma yapılan kadının kadınlığından, erkeğin faydalanması helal olmuştur.
Nikahın lüzumuna binaen yüce Allah’ın (c.c), Kur’an’da emirleri vardır:
“İçinizden (kız, erkek, dul) bekarları ve kölelerinizle cariyelerinizden salihleri evlendirin. Eğer fakir iseler Allah onları lütfuyla zengin eder. Allah’ın lütfü boldur. O her şeyi bilir.”
“Evlenmeye imkan bulamayanlar Allah fazlından onların ihtiyacını giderinceye kadar (zinadan sakınarak) iffetlerini korusunlar.” (Nûr/32-33) Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor ki: “Şehvetini tatmin etmek gayesiyle evlenen ve mehrini vermeyen kimse, zinacı bir günahkâr olarak ölür.”
“Allah (c.c), çabuk çabuk kadın boşayan hafif erkeklerle, sık sık koca değiştiren aşifte kadınlara lanet etsin.”
İslâm bekar kalınması halinde fuhşa ihtimali olan kimseye evlenmeyi vacip, yani mecburi kıldığı gibi, evlendiğinde aile hukukuna uymayacağı hâsıl olan kimseye de evliliği mekruh kılar. Böyle durumların dışındaki normal durumlarda evlilik kişinin isteğine bırakılmamış ve sünneti müekkede sayılmıştır. Önemli bir mazeret olmadan kadınlardan uzak kalmak ve yalnız yaşamak, Hıristiyanlardaki papazlara mahsus bir haldir.
Nikahın sebebi: yaratıkların bir bölümünü meydana getiren insanın en güzel şekilde varlığını sürdürebilmesidir. Dünyanın düzeni ve insanlık aleminin ıslahı insanoğlunun ve nikahın düzgün oluşuna göredir.
