Islâmiyyetin tavsiye ve tâlimleri, insanlar arasındaki kardeşlik ve münâsebeti takviye ve birbirleri arasmda sevgi te‘minine ma’tufdur. Bu hadîs-i şerîfdeki tavsiye de o cümledendir. Ziyârete gelen iyi ve feııâ bir adam olabilir, ne olursa olsun, ikram Islâmiyyet’in muâşeret âdâbındandır. îlim ve salâh ashâbmdan ise, bu gibilere hürmet, kardeşlik vazifesi olduğu kadar lâzime-i diyânettir. Mestur ise, yâni din ve ahlâkî durumu ma’lûm değilse, din veya kan kardeşidir. Ziyâret edene ikram, arada bir kırgınlık veya adâvet varsa, sevgiye ve hiç olmazsa sükûnete inkılâba sebep olur.
Ziyâretçiye ikram, onu mu’tenâ bir mahalde oturtmak ve âdet veçhile ona kahve ve benzeri şeyler ikrâmiyle ve mülâyim ve tatlı sözlerle onu tatyîb etmektir. Şunu ilâve edelim ki, ziyâretçi ziyâret ettiği kimsenin durumuna göre ona ağırlık ve sıkıntı vermemeye dikkat etmesi îcâbeder. İşte Nebiyy-i zî-Şân bunları tavsiye buyuruyor.
