Mardin farklı lezzetleri ve geniş kültürüyle dikkat çekiyor. Tabi her şehrin kendine özgü meşhur yemekleri, meyveleri, yöresel yemekleri ve tatlıları hatta hediyelik eşyaları dahi vardır. Bu gün sizler için Mardin’e neler meşhur olduğunu Mardin’e özgü ve tarihi yada gezilecek yerleri ile yemeklerini ve tatlılarını derliyeceğiz.
Eğer bir gün yolunuz Mardin‘e düşerse ve (Mardin’e ne yenir) diye düşünürseniz. Mardin genelinde mutlaka tatmanız ve yemeden/içmeden dönmemeniz gereken lezzetler aşağıda. Umarız önerilerimizi beğenirsiniz! İşte bu konuda bilinmesi gereken Mardin‘in meşhur özgü yemekleri, tatlıları ve meyveleri…
Zinciriye (İsa Bey) Medresesi: Sultan İsa Medresesi Mardin’de hüküm süren son Artuklu Sultanı Melik Necmettin İsa bin Muzaffer Davud bin El Melik Salih tarafından 1385 yılında yaptırılmıştır.
Midyat Üzümü: Yaklaşık 15’e yakın çeşidi bulunan Midyat’ın yerli üzümü genellikle ilçeye bağlı köy ve mahallelerde yetiştirilir. En ünlüsü olan mazrona üzümünün ana yurdu da Midyat’tır. Diğer üzümlerden daha geç olgunlaşan, yeşil, sulu ve ince kabuklu olan mazrone üzümü dünyanın en güzel sofralık üzümlerinden biridir.
Midyat Kavunu: Midyat kavunu, yaz aylarında sulanmadan ve ilaçlanmadan, güneş ısısıyla doğal olarak yetiştirilen, diğer kavunlardan farklı olarak mayhoş bir tadı ve silindirimsi bir şekli olan bir kavun türüdür.
Midyat Acuru: Dış görünüşü karpuz, iç görünüşü kavun gibi olan salatalık benzeri yeşil desenli renkler veren Midyat acuru çoğunlukla turşu yapımında kullanılır.
Peksimet: Ekmek hamurundan yapılan peksimet, 2 ay süre ile saklanabilen, tadı değişmeyen bir tür kurutulmuş ekmektir. Eskiden Hac ibadeti için uzun yola gidenler için yapılan peksimet günümüzde genellikle sabahları çay ile birlikte yenir.
Mardin Sembusek: Sembusek, yufkanın açılarak içerisine kuzu eti kıyması ve baharatlardan oluşan iç malzemesi konulup yarım ay şeklinde kapatılarak fırında veya saçta pişirilmesiyle yapılan bir tür kapalı lahmacundur.
Mardin Kibe: Yörede yetiştirilen kuzuların işkembesine, kuşbaşılık et, pirinç, karabiber, yenibahar, kuzu kuyruk yağı, pul biber, nane ve tuzdan oluşan iç pilavı doldurulup ağzı iplikle dikildikten sonra pişirilmesiyle yapılan bir tür işkembe dolması yemeğidir.
Mardin Kaburga Dolması: Yörede beslenmiş 1 yaşındaki kuzunun sağ kaburgasının kol kısmı ile arasındaki boşluğa kuşbaşılık yağlı et, badem, pirinç, karabiber, yenibahar, koyun yağı, tuz ve maydanozdan oluşan iç pilavı doldurulup pişirilmesiyle yapılan etli bir yemek türüdür.
Mardin İmlebbes: Kelime olarak kaplamak anlamına gelen İmlebbes, yöre ustalarının kendilerine has teknikler kullanarak yörede yetişen bademleri şekerle kaplayarak yaptıkları tatlı bir çerez türüdür.
Mardin İkbebet: Yöre bulgurundan yapılan dış kısmın içine kuzu ve dana kıyma, soğan, maydanoz ve baharatlardan hazırlanan iç malzeme konularak yapılan ve görünümüyle içli köfteye benzeyen bir yemek türüdür.
Mardin Mezopotamya Bulguru: Türkiye’nin en güzel güneşini alan buğdaylardan yapılan, nişasta değeri düşük ve protein değeri yüksek olan Mardin Bulguru altın sarısı rengiyle aynı zamanda Mezopotamya güneşi olarak da bilinir.
Derik Halhalı Zeytinyağı: Mardin’in Derik ilçesinde üretimi bin yıl öncesine dayandığı tahmin edilen ve şehit Kaymakam Muhammed Fatih Safitürk’ün dünyaya tanıtılması hayalini kurduğu zeytinyağı, 2019 Londra Uluslararası Zeytinyağları Yarışmasında dünyanın en kaliteli yağı unvanıyla altın madalya kazanmıştır.
Dara Antik Kenti: Tarihte Yukarı Mezopotamya’nın en önemli yerleşim yerlerinden birisi olan ve Mardin’in Oğuz Köyünde yer alan Dara Antik Kenti, 505 yılında, Doğu Roma İmparatorluğunun doğu sınırını Sasanilere karşı korumak için bir garnizon kenti olarak kurulmuştur.
Deyrulzafaran Manastırı: M.Ö. Güneş Tapınağı, daha sonra da Romalılar tarafından kale olarak kullanılan bir kompleks üzerine inşa edilen Deyrulzafaran Manastırı Mardin’in 4 km doğusunda, Mardin Ovasına hakim bir noktada yer alır.
Zeynel Abidin Camii ve Mor Yakup Kilisesi: Nusaybin ilçesinde 2000’den bu yana yürütülen kazı çalışmalarıyla açığa çıkarılan ve yan yana bulunan Zeynel Abidin Camisi ile Mor Yakup Kilisesi de UNESCO dünya mirası geçici listesine alınmıştır.
Mardin Kültürel Peyzaj Alanı (Taş Evleri): Doğal yapı ile insan etkileşimi sonucu ortaya çıkan taş mimarisinin benzersiz dini ve geleneksel yapılarını barındıran Mardin, bir ortaçağ kenti görünümüyle “kültürel peyzaj alanı” olarak UNESCO Dünya Miras Listesine de adaydır ve kentsel sit alanı ilan edilmiştir.
Mardin Telkari (takı): Telkari, mikron ölçüsüne kadar inceltilen gümüş teller ile yapılan, el emeği ve sabır isteyen bir gümüş işlemeciliği sanatıdır.
Mardin Bıttım sabunu: Botan sabunu olarak da bilinen Bıttım sabunu, yabani fıstık (bıttım) ve menengiç yağlarından yapılan çeşitli cilt hastalıklarına iyi gelen doğal bir sabun çeşididir.
Mardin Taşı: Mardin Taşı, tebeşirimsi özellikler sunan, ince tane yapılı, gözenekli, çıkartıldığında yumuşak olduğundan kolay kesilip işlenen, işlemeden sonra güneşe ve suya maruz kaldığında da sertleşip dayanıklılığı artan, bu özellikleriyle bir çok yapıda ve sanat eserlerinde kullanılan bir tür kireç taşıdır.
