Karabiber aslen Hindistan’ın batı kıyısında yetişen P. nigrum adında tropik tırmanıcı bir çalının meyvesinden veya köklerinden gelmektedir. Ancak günümüzde karabiberin yüzde 80’inden fazlası Uzak Doğu’dan, özellikle de Endonezya’dan gelmektedir.
Karabiber yabani olarak da yetişir ancak çoğu, tarlalarda ekilir. Karabiber bitkilerinin sürekli olarak budanması ve gübrelenmesi gerekir. Meyve ilk başta yeşildir, sonra sararır ve olgunlaşınca kızarır. Karabiber çalısı meyve vermeye üçüncü yılında başlar ve yedi yılda tam üretime erişir.
Karabiber meyveleri kızarınca, ancak tam olarak olgunlaşmadan hemen önce toplanır. Bunun sebebi, bu aşamada daha acı olmalarıdır. Daha sonra meyveler güneşte kuruması için yayılır. Kuruyan meyveler kararır. Öğütülen meyvelerden toz karabiber elde edilir.
KISA BİLGİ
Farklı bitkiler veya ağaçlardan güzel kokulu çeşitli baharatlar elde edilir. Küçük nindistan cevizi kendisinden elde edilen baharat yüzünden ticarî olarak yetiştirilen tropik bir aâaçtır. Zencefil aynı adı taşıyan bitkinin yerin altındaki kökünden gelen keskin bir baharattır. Tarçın, ağaç kabuğunun toz hâline getirilmiş şeklidir. Karanfil yaprak dökmeyen Eugenia Aromático adlı küçük H ağacın kurutulmuş goncalarına verilen addır.
