Yemin eden kimse, ya kendisinden emin olmadığı için ya da. iddia ettiği şeyin dogruluğunu ispatlamaya gereksinim duyduğu için bu yola başvurur. Yemin, lûgatta kuvvet manasınadır. Din deyiminde, bir işi yapmak veya yapmamak için verilen karara kuvvet kazandırılsın diye Yüce Allah’a and vermektir. Yahut boşamak ve azad etmek gibi bir şeye bağlamak suretiyle yapılan bir bağlantıdır. Buna Türkçemizde “and” da denir.
Bir kişi kendi fiili için yemîn etmişse; bu yemîn, bu işin kesinliğini ifâde eder. Başkasının fiili için yemîn etmişse; olumlu fiil için, kesinliği; olumsuz fiil için ise, bu işi bilmediğini ifâde eder.
