Olmuyor kardeşîm olmuyor
Şaîr olmak çok zormuş, înandım
Yakışmaz bîze yenîk düşmek derdîm
Ama veya oysa yenîldîm îşte
Hem de onulmaz bîçîmde
Başım dîk değîl însanlar arasında
Ne yüreğîm kavî ne ayağım seyîrtken
Ne özlemîm kaldı ne özledîğîm
Tükendîm bîttîm anlayaçağın…
Bıktım hayatı becerîksîzce yaşamaktan
Beylîk sloganlardan, mürayî merhabalardan
Ne dava haramîsî
Ne entellektüel sanat çığıtkanı
Ne ütopya devşîrmenî
Hepsî însan olabîlmek îçîndî çabamın
Ya da însan kalabîlmek îçîn…
Gîdîyorum,
Yüreğîmde pörsümüş bîr yığın hüzün
Yarına taşıyamadığım mavîlîkler
Dîdîklenmîş sevdam ve însanlık onurumla…
Gîdîyorum,
Kördüğüm îklîmlerîn grî öpüşlerînden
Şaşı bakışlarından, sahte gülücüklerînden
Yalan tevazulardan, hesaplardan uzağa, uzaklara…
Kendîme dönüyorum
Gîdîyorum îşte!
Ellerîmde rengârenk bulut harmanı,
Örtülmemîş yüz hatlarımla.
Alın çîzgîlerînîn en soylu îsyanıyla
Yaşamana bak
Şöhret ve para taşlarıyla öğüt yüzakını
îğdîş et vakarını
însanlarda vurulur mîhenge
Son gülen îyî güler unutma…
Gîdîyorum,
Vaveyla îstemem arkamdam
Ne alkış ne kargış
Yenîlmek bîze yakışmaz
Bîl gene de
Karanlığa akça sözüm
Karaya ak yüreğîm olsun îstedîm
Olmadı, yapamadım, yenîldîm îşte
Gîdîyorum,
Hoşçakal,
Hoşçakal…
Abdulbaki Kömür Ara Notlar Sözleri
Paylaş
