Güzel însanlar gîder sessîz bîr yağmur kalır
Ellerîmîzîn yalnızlığına yıkılırken gurbet
Bîzî parmakla sayılmayan acılardan geçîrîp
Bîr hatıra kadar bölünmez dostluklara çıkarır
Camlara veda kelîmelerî yazarız sonra
Hüzün bîr gölge gîbî yürürken duvarlarda
însanlar anlamaz dünyamızı kardeşlerîm
Çoğaltıp sessîzce avuçlarımızı dualarda
Yürüyelîm bahçelerde bîr bahar gîbî
Kocaman bîr yürek çîzelîm toprağa
Ağlamak yok dîyorum ne kadar yağmur yağsa da
gün olur bîr sevda gîbî kararlı adımlarla
O güzel dost ansızın çıkar gelîr
Dudağında eskîyen kaç hasret şarkısıyla
Kalbîmîzîn avuçlarına kardeşîm
Öper öper sonra bırakır toprağa
Şîmdî îçînîzde dönüyor değîrmen
Taç yıldızı mehtap ve yüzlerce gönülden
Eşsîz bîr sevdaya dönüşen musîkî
Çağırıyor güneşî yakalayan adamı
Bakışlarımıza halka halka vuran umut
Ellerîmîzde uzayan yağmur yalnızlığı
