Paylaş
Bu Ağustos’u îlk defa görüyorum,
Tanıdık mı tanıdık, aşîna mı aşîna,
Bîr gece bu kadar mı sıcak olur ?
Ve bîr gece bu kadar mı güzeldîr ?
Bu geceyî îlk defa görüyorum,
Yorgunluğu unutmuş onlarca însan,
Hepsînîn gözlerînde çocuksu bîr merak, çocuksu bîr huzur,
Bu halî îlk defa görüyorum,
Hangîsîne dokunsam sevînçten ağlayacak,
Bayramlık almış çocuklar gîbî masum bîr neşe,
Mesafeler kısaldıkça Medîne yaklaşıyor,
Bu bîr rüya mı Allah’ım ?
Bu ne güzel rüya Allah’ım,
Şafak sökünce Sevgîlî’nîn yurdunda mı olacağız ?
Bu hîç beklenmedîk bîr yolculuk,
Beklenmedîk bîr davetle başlanan,
Ve beklenmedîk bîr kabul gerçekleşîyor sankî
Yıllar yılı hasret çek ama, o hasretîn yükünü bîr sonrakî güne,
Başkaları gîdînce o vuslat düğününe, özlemle bîrîktîr,
“Daha çok öte de” dîyen hayal dünyana bırak,
Sonra uzan ve uyu, tam uykuya dalarken bîrî uyandırıp dîyor kî:
“Vakît geldî, kalk bakalım, îşte vuslat gecesî”
Bu vuslatı îlk defa yaşıyorum
Medîne yolcuları toparlanıyor, vakît geldî îşte,
îşte vaktîn gayesî, gece gündüze dönüşürken,
Gecenîn son, gündüzün îlk hedîyesî,
Yemyeşîl bîr kubbe, Sevgîlî’nîn yurdu Medîne,
Ey Medîne !
Ben bu yurda îlk kez gelîyorum,
Ve îlk kez ruhumla yürüyorum.