Paylaş
kâ gelo dewrâ berê
dewrâ Eshâbê Kirâm
mâ gelo disâ werê
şâhiyâ vi cânemın
wekhevi bu ew zemân
rênçber u mir u şivân
berx u gür bâhev dımân
kânê ew dirmânê mın
ew âdâlet pır xweşi
ew sââdet dıl geşi
eşq u hubb u kêfxweşi
kânê ew dilâne mın
kânê ew eşqu ewin
ew imân u ew yeqin
ew bırâtiyâ şirin
kânê ew mêvânê mın
kâ Ebu Bekr u ümeyr
ew Âliyê şur lı ber
zâyd u Hemzê pır hüner
kânê ew üsmânê mın
telhâ u se’d u seid,
henzelê şêr u egid
mü’sâbêl uhdê şehid,
kânê êw selmânê mın
mâ heye cârek bıbîn
disâ wâ dewrâ zêrın
dewrâ xweşyâ serzemin
kânê ew dewrânê mın
bu kül u ğem ser dılâ
wek Hüseynê Kerbelâ
em ji pê bun mübtelâ
kânê dewrâ jânêmın
âsrâ wân buye keder
ser xeyâlâ nâçe der
dıl dıke nâlin lı ser
âx u zâre zârê mın
(hane nerde acep, hani nerde o eshabı kiram devri)
(acep yine gelirmi, o gönlümün mutluluğu)
(eşitlik herkes içindi. çiftçi, yönetici, çoban içindi)
(kurt kuzu barışıktı, hani nerde o yaramın merhemi)
(o adalet güzeliği, mutluluk ve huzur getirdi)
(nerde o sevinç, nerde o sevgi, hani nerde bayram’ım)
(hani nerde o aşk, o iman o inanç)
(hani o kardeşlerim, hani o misafirlerim)
(hani Ebubekir, ömer, kılıç Kuşanmış Ali)
(hani Zeyd, hüner sahibi Hamza, hani Osman’ım)
(hani Talha, Sa’d, Said, kahraman yiğit Hanzala)
(Uhud şehidi Musap, hani Salman’ım)
(bir kez dahi olsa görecekmiyim o saadet devrini acep?)
(güzellik abidesi devrimi, nerde o saadet devri)
(Kerbela Hüseyni gibi bizlernde gönlü yara aldı)
(tutku sardı bizi, nerde canım’ın devri)
(hayaleri sarar beni çıkmaz içimden özlemleri)
(gönlüm ağlar, her gün ahu zar etmekeyim)