Huuu Aslınâ Huuu Nesrine Huuu
Selâm Olsun Erenlere
Selâm Olsun Yarenlere
Dermân ârârdım derdime derdim bânâ dermân imiş
Burhân sorârdım âslımâ âslım bânâ burhân imiş
Sâğ u solu gözler idim dost yüzünü görsem deyu
Ben tâşrâdâ ârâr idim ol cân içinde cân imiş
Öyle sânırdım âyriyem,dost gâyridir ben gâyriyem
Benden görüp işideni bildim ki ol cânân imiş
Sâvm u sâlât u hâccile sânmâ biter zâhid işin
İnsân-ı Kâmil olmâğâ lâzım olân irfân imiş
Kânden gelir yolun senin yâ kânde vârır menzilin
Nerden gelip gittiğini ânlâmâyân hâyvân imiş
Mürşid gerektir bildire Hâkkı sânâ hâkkel-yâkin
Mürşidi olmâyânlârın bildikleri gümân imiş
İşit Niyâzi’nin sözün bir nesne örtmez Hâk yüzün
Hâk’tân âyân bir nesne yok gözsüzlere pünhân imiş
