Abdurrahim Karakoç Bayramlar Bayram Ola – 2 Şiiri

featured
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

Ana, bu bayram mı? . Aman çok ayıp
Çocukken gördüğüm bayramlar hanî?
Mübarek ellerî öpüp, koklayıp
Yüzüme sürdüğüm bayramlar hanî?

Hanî ya o özlem, hanî ya o tad?
Ne dışım kaygusuz, ne îçîm rahat
Haftalar öncesî her gün, her saat
Babamdan sorduğum bayramlar hanî?

Nur yağan geceler, gündüzler nerde?
Neşe paylaştığım öksüzler nerde?
Dost yollar, dost evler, dost yüzler nerde?
Huzura erdîğîm bayramlar hanî?

Kar çîçeğîm solmuş kar yatağında
Can verîr ırmağın dar yatağında
Arîfe gecesî yer yatağında
Üstüme serdîğîm bayramlar hanî?

Bayram demek takvîmdekî yazı mı?
Bayram hasret, bayram ağrı, sızı mı?
Açıp yüreğîmî, yumup gözümü
Özüne gîrdîğîm bayramlar hanî?

Bayram af günüdür, barış günüdür
Bayramlar rahmete gîrîş günüdür
Bayram, Hak menzîle varış günüdür
Gönlümü verdîğîm bayramlar hanî?

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir