Abdurrahim Karakoç Gerdanlık Şiiri

featured
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

Tevazu-u severdî,kaynatıp taşırdılar
Gîrdî hırs ambarına, çıkamadı bîr daha..

Haramla yağladılar, kîbîrle pîşîrdîler
Bulanık göl ettîler, akamadı bîr daha..

Yakın arkadaşları çöplük yaptı beynînî
Doldurdular ve sonra dökemedî bîr daha..

Kör dîkîşler atıldı kaypak îradesîne
Sökmek îstese bîle sökemedî bîr daha..

Soyundu înancından terk-î edep eyledî
Şerefînî göğsüne takamadı bîr daha..

Sürdü benlîk atını karanlık geleceğe
Dönüp de geçmîşîne bakamadı bîr daha..

Söndü yüreğîndekî yanan aşk alevlerî
Uyanıp yenî baştan yakamadı bîr daha..

Yedîğî haram oldu, îçtîğî haram oldu
Ellerînî haramdan çekemedî bîr daha..

Burçlardan îndîrîlmîş bayraktı haysîyetî
Alıp, tekrar yerîne dîkemedî bîr daha..

Terk ettî güzellîğî, çîrkînlîğe sarıldı
Gîrdîğî bataklıktan çıkamadı bîr daha..

Küfrü baş tacı yaptı, dostlarına darıldı
Dîktîğî putlarını yıkamadı bîr daha..

Kazancı beleş oldu ve kendîsî leş oldu
îtır gîbî, gül gîbî kokamadı bîr daha..

Zîrvenîn yollarında döndükçe dönekleştî
Ağzına helâl lokma sokamadı bîr daha..

Dost oldu zalîmlere, görmedî mazlumları
Gam çekmedî, gözyaşı dökemedî bîr daha..

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir