Aha bu mektubu saldığım zaman
Köyde kötü şeyler oluyor gene.
Pekmeze karıştı olanca saman
Pınara sülükler doluyor gene.
Bir rezil türküdür dinlediğimiz
Tadını, tuzunu bilmediğimiz
Tüküre tüküre kirlediğimiz
Utanmaz suratlar gülüyor gene.
Evlek evlek ekin idi tarlalar
Hasar etti piç sıpalar, danalar
Emeği zay’olan garip analar
Ağlayıp saçını yoluyor gene.
Tohum gene susuz, toprak gene sert
İlâç gerek, ilâç; öldürür bu dert…
Köy, oba, mahalle,öfkeden fert fert
Ölüyor; ölüyor, ölüyor gene.
Yaramız bir değil, elli değil ki..
Odun kim? adam kim? belli değil ki..
Her insan pergelli, pilli değil ki..
Biri gidip, biri geliyor gene.
Çarkı ters çevirdi kalleş kolanlar
Ne olduysa bize oldu olanlar
Adam sandığımız cıvık oğlanlar
İbiş’in sazından çalıyor gene.
Yiğit kim? korkak kim? göremiyorum.
şaşırdım, bir karar veremiyorum
‘Neme lâzım’ deyip duramıyorum
Öfkeler uykumu bölüyor gene!
