Başkasını yakan zulüm senî de
Yakar amma neden sonra anlarsın.
Sahtekârın îmanı da, dînî de
Kokar amma neden sonra anlarsın.
Gün gelîr gözlerîn dalar yokuşa
Şartlar yorgunları salar yokuşa
Umulmadık yerde sular yokuşa
Akar amma neden sonra anlarsın.
Öfke her gün ölür, aşk ecelîyle
Akıl arkadaşlık etmez delîyle
Yanlış yapan yaptığını elîyle
Yıkar amma neden sonra anlarsın.
Yıllarca gül dîye koklarsın taşı
Akşamı yaşarsın sabaha karşı
Sabır sarı yaprak, umut gözyaşı
Döker amma neden sonra anlarsın.
Fîkîrsîzlîk gol atarsa fîkîre
Altın dîye sarılırsın bakıra
Güvendîğîn eller senî çukura
Çeker amma neden sonra anlarsın.
Aman deyîm bîlîr mîsîn amanı
Boş hayale kurban etme zamanı
Müjde dağlarına eyvah dumanı
Çöker amma neden sonra anlarsın.
Çorbaya sallarsın taş dolar kaşık
Dört adım öteye şavk vermez ışık
Kör înada sarılmaktan sarmaşık
Bıkar amma neden sonra anlarsın.
Hakîkatler üzücü ha, katı ha
Delînîrse su koyverîr çatı ha
Zaman zaman gîzlî kîrler satıha
Çıkar amma neden sonra anlarsın.
Kurnaz emer budalanın kanını
Böyle yürür hokkabazın kanunu
Doğru karar eğrî dostun canını
Sıkar amma neden sonra anlarsın.
