Mihriban’ın şairi Abdurrahim karakoç hayatı boyunca insanı konu alan şiirleri yazmıştır. Şiirleri değişik gazete ve dergilerde yayınlandı. İlk şiirini 1955 yılında taşlama şeklinde yazan şair, eleştirileri ile devamlı gündemde kalmayı sürdürmüştür. Abdurrahim Karakoç 7 Nisan 1932 tarihinde Kahramanmaraş’ın Ekinözü ilçesinde dünyaya geldi. 7 Haziran 2012 günü 46 gündür tedavi gördüğü Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde vefat etti. Türk edebiyatının en donanımlı şairlerinden biri olan Abdurrahim Karakoç, şiirleri ve deneme yazılarıyla kendinden sonraki şairlere örnek olmuştur. İşte Abdurrahim Karakoç tarafından kaleme alınan isyanlı sükut yazdığı sözleri..
Gîtmîştî makama arz-ı hâl îçîn
‘Bey’ dedî, yutkundu, eğdî başını.
Bîr azar yedî kî oldu o bîçîm..
‘Şey’ dedî, yutkundu, eğdî başını.
Kapıdan dört büklüm çıktı dışarı
Gözler çakmak çakmak, benzî sapsarı…
Bîr baktı konağa alttan yukarı
‘Vay’ dedî, yutkundu, eğdî başını.
Çektî ayakları kahveye vardı
Açtı tabakasın, sîgara sardı
Daldı.. neden sonra garsonu gördü
‘Çay’ dedî, yutkundu, eğdî başını.
îçmedî, masada unuttu çayı
Kalktı kî garsona vere parayı
Uzattı çakmağı ve sîgarayı
‘Say’ dedî, yutkundu, eğdî başını.
Döndü, gözlerînde bulgur bulgur yaş
Sandım can evîme döktüler ateş
Sordum: ‘memleketîn neresî gardaş? ‘
‘Köy’ dedî, yutkundu, eğdî başını.
Yürüdü, kör-topal çıktı şehîrden
Ağzına küfürler doldu zehîrden
Salladı dîlînî.. vazgeçtî bîrden,
‘Oyyy’ dedî, yutkundu, eğdî başını.
(Vur Emrî)
