Ahmet Hamdi Tanpınar Gönül Yapraklarım Şiiri

Gönül Yapraklarım
Yalnızlığın ne demek olduğunu ilk defa öğrendim

İlk defa sensiz çarptı yüreğim,

Gitarın tellerini ilk defa sensiz okşadım

Yıldızlara ela gözlerini unutarak daldım ilk defa

Baharda yeşeren yeni bir tomurcuk gibi,

Yeniden doğdum ayrılık mısralarında

Mavi semaların yalnız izlendiği bu alemde

Yangın dolu saatleri sensiz yaşadım

Hasretine aç kalmış bu gönlüm,

Tıpkı yaşlı bir çınar gibi uğurluyor yapraklarını

Sözlerin fayda etmediği bu yer bir sessizlik adası
Benim şehrimde yalnızlık çok farklı yaşanıyor

Şimdi resmini tozlaşmış sokak lambalarında

Ağlıyan hatıraların sana haykırışında

Beni terkettiğin mevsimin aylarında

Güneşin acımasız kızıllığında arıyorum..

Bir damla göz yaşınla eiryen bu yüreği

Bir damla göz yaşımla tutuşturuyorum

Aşk çileklerimi ektiğim tarlama

Bu bahar son nadası bırakıyorum

Gönlümün bulutlarını senin şehrine yolladım

Yolladım ki anla her düşen yağmur damlasının

Benim göz yaşım olduğunu

Yolladım ki anla her çakan şimşeğin

yüreğimin derinliklerinde ki cehennem olduğunu

Sen gittin ben gidemedim…

Sen unuttun ben unutamadım …

Önceki İçerikAhmet Hamdi Tanpınar Gezinti Şiiri
Sonraki İçerikAhmet Hamdi Tanpınar Deniz Ufkunda Şiiri

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here