HİKMET-133
Muhabbetsiz halâyıkdın her kim kaçsa
Ariflerni suhbetide cevlân kılur
Ortap köyüp ışk yoluda yaşın saçsa
Sübhân İgem arş üstide mihmân kılur
Bendem degey küygenlerni süyüp Allah
Hak körsetkey dîdârını Vallâh billâh
Kayda barsa tesbihleri Şey’en li’llâh
Her ne tapsa Hak yolında ihsân kılur
Zâkir bolup zikrin aytsa kelgey nidâ
Şeytan-la’in yetmiş ferseng bolğay cüdâ
Derdi bolsa Hak derdige bergey devâ
Andağ kulnı özi izlep cânan kılur
Tün seherler Hak uyğatıp kan yığlatar
Bidâr kılıp öz ışkığa bel bağlatar
Devâsı yok derdni berip zâr ingreter
Munda yığlap anda barsa sultan kılur
Hakk’a âşık bolğan kullar dâim bidâr
Rızvan emes maksûdları berür didar
Ehl ü ayâl hânumândın bolur bizâr
İsmâil dek aziz cânın kurbân kılur
Şeyhmen teyü baş kötergen Hakka rakib
Menlik kılıp sübhânığa bolmaz habib
Bidâr bolup derdsizlerge bolgan tabib
Bu dünyanı mü’minlerge zindan kılur
Ey mü’minler tâat kılıp tayanmanglar
Emânetdür aziz cânğa inanmanglar
Harâm harış yapmış malğa inanmanglar
Mâllarını karış atlığ yılan kılur
Bu dünyâğa binâ koyğan Kârun kanı
Dava kılğan Firavn birle Hâmân kanı
Vâmık Azrâ, Feryâd Şirin Mecnûn kanı
Kahr eylese bir lahzada yeksân kılur
Hiç bilding mi âdem ölmey kalğanını
Bu dünyânı vefâsını bilgenini
Dünyâ-taleb bûy-ı Hudâ alğanını
Allah deseng köz yaşıngnı bârân kılur
Işk derdige deva sorgan hazır tilbe
Zahirde yok batın içre kılur cilve
Mazı sarıng barıng içre kılur ğalbe
Işk derdige deva kılsa Rahman kılur
Kimni körseng bu yollarda yalğan âşık
Zâhir sûfi batın içre ermez sâdık
Anıng üçün ma’şûkığa bolmaz lâyık
Yalğançını rûz-ı mahşer sersân kılur
Ten sözlemez cân sözleme imân sözler
Cândın keçken çın âşıklar Haknı közler
Ariflerge hizmet kılıp yolın tüzler
Ol âşıknı halâyıkka sultân kılur
Aşık bolsang keçe kündüz ışk istegil
Tâ’at kılğıl keçe kobup hiç yatmagıl
Akil bolsang nâdânlarğa sır aytmagıl
Çın dervişler tâatların pinhân kılur
Derviş bolsang tâat kılğıl kılma riyâ
Her guşede tâat kılğıl Tengrim güvâh
Yalğan derviş kayda barsa zevk ü da’vâ
Adil pâdşah tâatların isyân kılur
Vây oşandağ dervişlerdin penâh bergil
Ol nâdânğa ülfet kılmay cânım algil
Eyâ mahbûb yolda kaldım yolğa salgıl
Tevbelikni Hâcem câyın bostan kılur
Dervişmen dep tâat kılur halk içinde
Riyâ kılıp yügrüp yürer anda munda
Allah üçün tâat kılğan derviş kanda
Çın dervişler tağ u çölni mekân kılur
Aşık bolsang ışk yolıda fenâ bolğıl
Didâr izlep hasretide eda bolğıl
Merhem bolup çın derdlikke devâ bolğıl
Hulk-ı huşnı cân alurda âsân kılur
Aşıkları Hakk’a bakıp na’ra tartar
Muhabbetni deryasığa çomup batar
Gevher alıp ma’şûkığa zârın aytar
Katre yaşı yerge tamsa ummân kılur
Aşıklarğa berdi ışkın küydürgeli
Züleyha dek kaddin dütâ kıldurgalı
Riyazette reng-i rûyın soldurgalı
Çın âşıknı reng-i rûyın saman kılur
Aşıkları Hakk kahrıdın korkup titrer
Yer ü kökde melâyikler yığlab turar
Gâhi kızıl gâhi sarığ bolup turar
Nâle kılıp yer ü kökni lerzân kılur
Aşıklarnı has maşukı seherhezler
Nida kılgay “ya abdi” dep batın közler
Işk şiddeti tuğyan kılsa derdi zarlar
Kaydasan dep yürek bağrın biryan kılur
Kaydasan dep kaydasan dep âşık aytar
Aşıklarda had ne bolğay ma’şuk aytar
Ağzı aytmas tili aytmas dili aytar
Üç yüz altmış tamurları lerzân kılur
Aşıklarnı kıyamet küni hâlin sorgay
Çın âşıknı kögsin yarıp dâğın körgey
Pâk ağzıdın kefki akıp yügrüp körgey
Kimge berse pâk ışkını hayrân kılur
Aşıklarnı talebleri câm-ı şarâb
Maşukığa yetmek üçün bağrı kebâb
Ruhlarını ğızâsıdur çeng ü rebâb
Ahı çıksa yetti iklim veyran kılur
Kudret birle her ne kılsa erklig özi
Kudretidin ma’lûm turur kış u yazı
Ey na-insâf Allah bile kılma bâzi
Kahhâr İgem cânlığlarnı bi-can kılur
Yığlamaknı her âdemge bergen kanı
Yığlamaklığ âsân emes bağrı kanı
Köz yaşıngnı riyâ kılma Haknı tanı
Hak te’alâ süygenlerni giryân kılur
Kul Hâce Ahmed bendemen dep urmagil lâf
Riyâ birle kılğan tâat barça gezâf
Şeriatda tarikatda kârıng hilâf
Ahiretde kezzâblarnı üryân kılur
