HİKMET-137
Sübhân İzim bendesige lutf eylese
İçi yarup taşı küyüb biryân bolur
Pir etegin tutup âşık yolğa kirse
Haknı izlep ikki közi giryân bolur
Candın keçmey ışk sırrını bilse bolmaz
Maldın keçmey menmenlikni koysa bolmaz
Şermi bolmay yalğuz özin süyse bolmaz
Andağ âşık el közidin pinhân bolur
Canıng kıynap zakkum çaynap aşık bolgıl
Yaşıng döküp közüng suvlap sadık bolgıl
Andın keyin dergahığa layık bolgıl
Canıng berseng rahm eylese canan bolur
Divâne-i jülide mu Haknı tapkan
Şemşir-i Hakk kolğa alıp nefsni çapkan
Kayda barsa közni yumup sırnı tapkan
Andağ sırnı tapkan kişi merdân bolur
Işk yolıda keçe kündüz yığlağanlar
Cândın keçip belin mehkem bağlağanlar
Hizmet kılıp Hak sırrını anglağanlar
Tün uykunı harâm kılıp nâlân bolur
Vâ deriğa ışk yolıda cânın bermey
Gevvâs bolup deryâ içre gevher termey
Hak’dın özge gafletlerni yırak salmay
Tangla barsa nedâmetler çendân bolur
Aşık bolsang Bayezid dek özüng satgıl
Vallâh-billâh dünyâ harâm taşlap atgıl
Kanlar töküp közleringdin tünler katgıl
Bir lahzada şeytân mülki veyran bolur
Tang atkunça zikrin aytkıl canıng birle
Tağ u çölnü bostân kılgıl kanıng birle
Taşdan kattığ taşka yatkıl yanıng birle
Yoldın azğan yüz ming gafil merdân bolur
Taşdın kattığ taşnı süzgen bi-haberler
Ukbâ işin arka taşlap dünyâ izler
Ayet hadis beyân kılsâm kattığ sözler
Zâhir âdem bâtınları şeytân bolur
Zikrin aytğıl kanlar aksun közleringdin
Hikmet aytğıl dürler tamsun sözleringdin
Güller unsun her bir baskan izleringdin
Gülge baksang gül açılıp bostan bolur
Seherlerde erte turup kanlar yutgıl
Pir-i muğan etegini mehkem tutgıl
Hakka âşık bolğan bolsang cândın ötgil
Cândın keçken çın âşıklar üryân bolur
Bu dünyâda fakirlikni âdet kılgan
Hârlık tartıp meşakkatnı râhat bilgen
Kul Hâce Ahmed yahşılarğa hizmet kılgan
Kıyâmet kün andağ kişi sultân bolur
