Atilla İlhan Kürtler Şiiri

featured
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

Şiir yazan şair ruhlu tanınan Attila İlhan’ın tam ismi, Attilâ Hamdi İlhan’dır. 15 Haziran 1925’te İzmir’in Menemen ilçesinde doğdu. 11 Ekim 2005’te İstanbul’da yaşamını yitirdi. Attila İlhan Türk edebiyat ve düşünce dünyasına önemli katkıları olmuş ve 80 yıllık hayatına birçok roman, kitap, deneme ve senaryo sığdırdı. Attila İlhan‘ın babası şiire çok meraklı, okumayı seven, geniş bir roman ve şiir kitabı koleksiyonu olan, iyi derecede Osmanlıca bilen bir insandır. Geniş okuyucu kitlesi onu 1948 yılında ilk şiir kitabı olan ”Duvar”ı şiir kitabı ile tanır. Bu nedenle Attila İlhan’ın en güzel şiirlerini derleyerek anıyoruz. İşte Attila İlhan’dan “IX. Kürtler” sözleri…

Usul usul karanlıkta kürtçe konuştular
Ağaç suratlı iki adam
Kürt olduklarını bilmiyordum
Ne dediklerini anlamadım
Birdenbire konuştular
Dağların umum susmuşluğunda dinlenip dururken sonbahar
Belki bir dilekte bulundular
Bir tutam mutluluk dilediler gönüllerince
Saçları topuklarını döven çatık bir dağ kadını
Sekiz on kadar koyun
Biraz kilim ve keçe
Gurbetçi kirvelerini andılar belki usanıp
Üzerlerine mezar toprağı gibi serpilen yalnızlıktan
İstanbul uzağında kaybolmuş akranlarını
Çukurova düzündeki dersim çobanlarını
O fena halde bıyık ve burun
Divit kalem tertibi ince
Belki dua ettiler ateş tutmasına
Çaldıkları her kibritin
Görünmez suların sedasını duyup okuyup üflediler
Birini vurmak geçiyordu belki akıllarından
Belki zehir zemberek açtılar
Belki bir yola gideceklerdi geceleyin
Usul usul karanlıkta kürtçe konuştular
Ne dediklerini anlamadım
Kürt olduklarını bilmiyordum
Sonra bir vakit sustular
Yere çözüldüler ansızın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir