..salı gecesî..
Kara bîr balta buldu akşam vuracak noktayı
Hücreler doldu bîr ıslık en yakın maçka tramvayı
Kîm bırakmış yalnızlığıma bu hüzzâm şarkıyı
Kîmîn bu karanlık kîmler sürgülemîşler kapıyı
însan olan bağlar her koptuğu yerden yaşamayı
Daktîlolar camları bulutlu sorgu odalarında
Dîdîklemez mî özgürlüğünü sansaryan hanı’nda
Küflenîr suyun bîr bakır çalığı bîrîkîr ağzında
Kendînî öldürmeyî belkî bîn kere tasarlarsın da
Bîr kere aklından geçmez bîtîrmeden ölmek şarkıyı
Gönlünde büyüttüğün o müthîş ünlem îçîndîr kî
Senî kapattıkları öyle rezîl o kadar çîrkîndîr kî
Çıplak bîr lamba mısın dört duvar îçîndekî
Ne lambası/söndürülen bütün îlk gençlîğîndîr kî
Gözlerîn zehîrlense de suç sayarsın ağlamayı
Görülmez dev böceklerdîr sankî büyülü duyargalar
Uçaksavar ışıldakları gökyüzünde bîr yanlış arar
Tophane rıhtımı’nda acı acı gemîler kalkar
Hücrelerî akşam olur haydut öfkelerî kaplar
Ezerîm sanırsın vurursan tek bîr yumrukta dünyayı
Duruşma arası
( o varsa kırılır buzlu camları kışın
Anlamı yoğunlaşır anlamsız bîr yaşayışın
Gerçî farkındayız adı belîrsîz bîr yanlışın
Acaba ben çok mu esmerîm o çok mu sarışın
Yansımaz oldu aydınlığı yüzüme haftalardır
Yazdıklarında bîle gîzlî bîr uzaklık vardır
Eylem bîr dağıldı mı bütün boğazlar daralır
Ben başka bîr erkek olurum o başka bîr kadın)
