Bilindiği gibi Aziz Mahmud Hüdâyî, “mutasavvıf, âlim, şair ve Celvetiye tarikatının kurucusu”dur. Asıl adı Mahmûd’dur. Aslen, Cüneyd-i Bağdâdî Hazretlerinin neslinden olup seyyiddir. 1541 yılında Koçhisar’da doğdu. Bursa’da Muhammed Üftâde’den feyz aldı. 1598 de Üsküdar’da câmi ve dergâh yaptırdı. 1628’de vefât etti. İrşad ve mânevî terbiyesini şiirleriyle de devam ettiren Azîz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri, bu sahada da gönülleri tenvîr eden pek tesirli eserler vermiştir. Bugün dahî büyük bir gönül hazzı içinde söylenmekte olan pek çok bestelenmiş şiiri vardır. Bu nedenle Aziz Mahmud Hüdayi en güzel şiirlerini derleyerek anıyoruz. İşte Aziz Mahmud Hüdayi’nin şiirlerin‘den “Divan-ı ilahiyat 129” sözleri…
Yâ evvele’l-evvelîn yâ âhire’l-âhirîn
Salli ‘ale’l-Mustafâ ve Seyyidi’l-Murselîn
Va‘fu ‘annâ yevme’d-dîn vağfir lenâ ecma‘în
Yâ Rahmânu yâ Rahîm yâ Latîfu yâ Kerîm
İhdinâ’n-nehce’l-kavîm ve’s-sırâta’l-mustakîm
Va’ğfir lenâ yâ Mevlâ Ente’l-Cevâdu’l-Kerîm
Nes’eluke’r-Rıdvân ve’l-Cennete ve’n-na’îm
