Bilindiği gibi Aziz Mahmud Hüdâyî, “mutasavvıf, âlim, şair ve Celvetiye tarikatının kurucusu”dur. Asıl adı Mahmûd’dur. Aslen, Cüneyd-i Bağdâdî Hazretlerinin neslinden olup seyyiddir. 1541 yılında Koçhisar’da doğdu. Bursa’da Muhammed Üftâde’den feyz aldı. 1598 de Üsküdar’da câmi ve dergâh yaptırdı. 1628’de vefât etti. İrşad ve mânevî terbiyesini şiirleriyle de devam ettiren Azîz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri, bu sahada da gönülleri tenvîr eden pek tesirli eserler vermiştir. Bugün dahî büyük bir gönül hazzı içinde söylenmekte olan pek çok bestelenmiş şiiri vardır. Bu nedenle Aziz Mahmud Hüdayi en güzel şiirlerini derleyerek anıyoruz. İşte Aziz Mahmud Hüdayi’nin şiirlerin‘den “Divan-ı ilahiyat 144” sözleri…
Ey gönül ayru değilsin yârdan
Sırr-ı pâk-i Mustafâ Muhtârdan
Mâsivâya bakma âşık ârif ol
Yâri istersen sakın ağyârdan
Varlığın bâr-ı girândır ey refîk
Âkil isen kurtul erken bârdan
Fânîyi tebdîl ede gör bakîye
Kaçma ey dil assılı bâzârdan
Verd-i bî-hemtâyadır şevk u tarab
Bülbülün zârı değil gülzârdan
Gösterip kesretde vahdet sırrını
Bir aceb terkîb olupdur çârdan
Kenz-i sır eşbâh ile mahfûf olup
Gülşene havlu çekilmiş hârdan
