Bilindiği gibi Aziz Mahmud Hüdâyî, “mutasavvıf, âlim, şair ve Celvetiye tarikatının kurucusu”dur. Asıl adı Mahmûd’dur. Aslen, Cüneyd-i Bağdâdî Hazretlerinin neslinden olup seyyiddir. 1541 yılında Koçhisar’da doğdu. Bursa’da Muhammed Üftâde’den feyz aldı. 1598 de Üsküdar’da câmi ve dergâh yaptırdı. 1628’de vefât etti. İrşad ve mânevî terbiyesini şiirleriyle de devam ettiren Azîz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri, bu sahada da gönülleri tenvîr eden pek tesirli eserler vermiştir. Bugün dahî büyük bir gönül hazzı içinde söylenmekte olan pek çok bestelenmiş şiiri vardır. Bu nedenle Aziz Mahmud Hüdayi en güzel şiirlerini derleyerek anıyoruz. İşte Aziz Mahmud Hüdayi’nin şiirlerin‘den “Divan-ı ilahiyat 19” sözleri…
Gelin ey dostân isteyelim (sıdk ile) Mevlâ’yı
Olup ol matlaba tâlib koyalım gayrı sevdâyı
Hakîkat üzre eşyâyı görüp bilmek nasîb ola
Mecâzî mevce bakmayıp bulalım asl-ı deryâyı
Rızâsı Tûr’ına varan cemâli nûrunu gören
Hitâbı zevkine eren eder özge temâşâyı
Şular kim ehl-i kâl oldu seni bilmek muhâl oldu
Meğer aklı ikâl oldu kodu hayretde dânâyı
Geçip varlık hicâbından varan vahdet sarâyına
Erişir Kâbe kavseyn’e bilir sırr-ı Ev-ednâ’yı
Hüdâyî’ye bu yollarda hidâyet rehber olursa
Olur maksûduna vâsıl bulur lâ-büd müsemmâyı
