Aşk-ı ma’şûku edelden ihtiyâr
Aşk ile hoş zindedir şeydâ gönül
Yerde gökde eylemez oldu karâr
Bir kapıya bendedir şeydâ gönül
Ey Hüdâvend-i Kerîm ü Müste’ân
(Hâ’il) olmaz dillere kevn ü mekân
Sensiz eğlenmez kulûb-ı âşıkân
Sen bilirsin kandedir şeydâ gönül
Cânib-i matlûba per ü bâl açar
Tâir-i kudsî gibi dün gün uçar
Dil Hüdâyî arş ü kürsîden geçer
Sanmagıl ki bundadır şeydâ gönül
