Yâ Rabbenâ yâ Rabbenâ
Eyle bize a’tâ-yı aşk
Çeksin bizi senden yana
Bu urve-i vüskâ-yı aşk
Kimde kim aşk ede karâr
Varlığını eyler nisâr
Komaz kişide ihtiyâr
Aklın alır sevdâ-yı aşk
Aşkın ayân oldu ayân
Doldu zemîn ü âsumân
Cânlarda yapdı âşiyân
Sayd eyledi Ankâ-yı aşk
Çün aşk erişdi bülbüle
Arz-ı niyâz etdi güle
Âfâka düşdü gulgule
Fâş oldu hûy ü hây-ı aşk
Aşk iledir şevk u sürûr
Aşk iledir zevk u huzûr
Bu kâinât etdi zuhûr
Mevc urdu çün deryâ-yı aşk
Aşk ile zinde her melek
Aşk ile devr eder felek
Ayılmaya tâ haşre dek
Kim nûş ede sahbâ-yı aşk
Budur yakîn bil ki haber
Koma vücûdundan eser
Pervâneye eyle nazar
Cân terkidir ednâ-yı aşk
Aşkın n’ola olsa ayân
Çün aşk u müşk olmaz nihân
Bir zerrece gelmez cihân
Vâsi’ durur sahrâ-yı aşk
Bulan fenâ-ender-fenâ
Bulur Hüdâyî ol bekâ
Olmağa nefy-i mâsivâ
Fetvâ verir Monlâ-yı aşk
