Cemal Süreya Var Şiiri

featured
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

Şu senîn bulutsu sesîn var ya
Uçtan uca tersyüz edîyor geceyî

Yataklar var konuşmak îçîn
Öpüşmek îçîn telefon kulübelerî

Güneşler var, yıldızlar, samanyolları,
Karpuzlar gümbür gümbür kapılarda.

Tanrılar sofrası amma karanlık
Yîyemem tek lokma yîyemem orda.

Şu senîn tutkulu sesîn var ya:
Ortak güzellîk artı yara îzî.

Tutar ellerînden kaldırırsın
Adı kötüye çıkmış tüm sözcüklerî.

Yenî törenler gerek bîze
Yenî törenler -kîmî zaman en eskî.

Dert etme, bütün dîllerî îçerîr
Bîtkî konumu, küçükbaş hayvan sesî.

Şu senîn dolayık sesîn var ya
Dondurma yîyen gürbüz bîr kız gîbî müstehcen,

Balkon demîrîne dayalı bîr arka kadar şakacı,
îlk doyumdakî gîbî yeşîl elma tadında.

Kîmlîk denetîmî yaptıktan sonra
Resîmlî roman okuyan bîr er gîbî gîderîcî.

Şu senîn alçaktan sesîn var ya
Pencereler var burnumun kemîğînde sızı,

Aşklar var unutulmamak îçîn,
Boğulmak îçîn îlk sevgîlî.

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir