Aşkın aldı benden beni,
Seviyorum Rabbim seni!
Senin sevgin, pek tatlıymış,
Seviyorum Rabbim seni!
Ne varlığa sevinirim,
Ne yokluğa yerinirim.
Aşkın ile zevklenirim,
Seviyorum Rabbim seni!
Emrettin ibâdetleri,
Medhettin iyi hâlleri,
Verdin sonsuz ni’metleri,
Sevivorum Rabbim seni!
Ne nankör nefsim var aceb,
Zevki için, bana kıyar hep!
Ben hakîkî zevki buldum,
Seviyorum Rabbim seni!
İbâdeti güzel yapmak,
Dünyâ için de çalışmak,
Gece gündüz işim, çünki,
Seviyorum Rabbim seni!
Sevmek lâfla olmaz Hilmi,
Rabbin, çalışınız dedi.
Hâlinden de anlaşılsın;
Seviyorum Rabbim seni!
İslâm düşmanları nice,
Çatıyor dîne sinsice.
Durursan, doğru mu olur,
Seviyorum Rabbim seni!
Aşık tenbel oturur mu?
Ma’şûka toz kondurur mu?
Düşmanı susdur da, söyle:
Seviyorum Rabbim seni!
