Şaîr(!) nefsînden kaçtı,
Bâtıldan Hakk’a geldî,
Şîmdî nefse emreder;
Hakk’ı bîrle, Rab’be gel!
Çünkü Rab hep affedîcî,
Der ve tekrar ederîm!
Nefîsler hîç anlamaz;
Hakk’ı bîrle Rab’be gel!
Emîr ALLÂH(c. c.) ’ı bîrle!
Kul Rab’bî bîrlemelî…
Aldanma, oyalanma;
Hakk’ı bîrle, Rab’be gel!
Yapılan îbadetler,
Şîrkler île yaşanmaz,
Rab’bîm Bîr’e înmelî;
Hakk’ı bîrle, Rab’be gel!
(1995)
