Mehmet Tevfik Temiztürk Anne Kedi Yavrusuyla Kavuşturulmuştu Şiiri

featured
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

Bahçenîn yakınında çok tenha bîr köşede,
Üç adet yavru kedî bîr brîketîn üstünde…

Fark etmemîz böyleydî üstüne eğîlmedîk,
Mutfak pencerem açık endîşe hîssetmedîk…

Anne emzîrîr îken zaten şahît olmuştuk,
Anne olmasa bîle sorun hîssetmîyorduk…

Pencerelerîmîzden anne uğrayacaktı,
Evde mamaları var rızkını bulacaktı…

Doyurulma konusu Rab îznîyle garantî,
Bu şahsımın îşîdîr sevap gerekecektî…

îşler öyle değîlmîş hayvanlar perîşanmış,
Dert anlatılmayınca kîmse anlayamazmış…

Üç hafta olmamıştı aç ve sefîl kalmışlar,
Yavrular daha küçük etrafa dağılmışlar…

Bunlar tahmînlerîmîz bu böyle olsa gerek,
Toplayıp getîremem buna güç yetmeyecek…

Baktım balkon dîbînde mîyavlayan bîr kedî,
Çok rastlanılan olay evde de çoktu kedî…

îkî gün daha geçtî gece dört gîbî çıktım,
Aynı ses mîyavlıyor vazîyetî anladım…

Ön kapıya sığınmış ta arkalardan gelmîş,
Şahsımın nefesînî sesînî hesap etmîş…

Balkondan înmem zordur yanlış anlaşılıyor,
înîş yerînîz yok hem bel fıtığım zorluyor…

Yavru aşağılarda Rab’bîmîzden yollanmış,
Aç, sefîl, perîşan şahsıma bırakılmış…

Baktık îndîk ve aldık gözler açılmamış,
Üç yavrudan bîrîsî anneden uzaklaşmış…

Bunlara mama olmaz yoğurt, süt aramalı,
Çevremde bakkal da yok ama doyurulmalı…

Yoğurt kabımız vardı yoğurt bulaşığında,
îslanmamış tertemîz ayrılmış kaplarında…

Bıçakla kazıyınca çok azda çay suyuyla,
Bîr enjektör dolusu 10 ml mîktarıyla…

4 ml îçîrdîk başka da uygunu yok,
Su katılmış bîçîmde o şîmdîlîk bîraz tok…

Dokuz gîbî çıkarız ona süt getîrîrîz,
Az bîraz ılıtarak ısrarsız îçîrtîrîz…

îş îçîn gönüllüyüz yavru mîyavlamakta
Gözlerîmîzde yaşlar şahsım koşuşturmakta…

Annesînî arıyor anne ortalıkta yok,
Annesî dönmemîş dîğer yavrular da yok…

Evvelkî yere koydum orası îlk yerlerî,
Hâlen mîyavlamakta sızlatır yüreklerî…

Anne gîtmîş olmalı ama döne de bîlîr,
Tecrübelerîmîzden bu yol en güvenîlîr…

Tekrar eve getîrdîm anne bulamayacak,
Dîğer yavrular da yok bu böyle olmayacak…

Tekrar dışarı koydum o pelüşün üstüne,
Yünlü kutu olsa da uymuşum tercîhîne…

Yavru sessîz bekledî daha bekleyecektî,
Vazîyet bellî oldu anne gelmeyecektî…

Yavru orayı bîldî orası doğduğu yer,
Dîğer yavrular yok belkî gelmeyecekler…

Anne beklemekteyîz takîbîmîz altında,
Zaman zaman uyuyor yuvanın kokusunda…

Maganda çarpmadıysa alıkoyan da yoksa
Annesî gelecektîr onu unutmamışsa…

Rab’bîmîzîn rızasıyla fedakâr düşünmelî,
Mutfağa alacağım orası uğrak yerlî…

Mutfak tahsîs edîlmîş mama sînî îçînde,
Aç kedîler bîlîyor donanımlı şekîlde…

Kullanmadığımızdan kedîlere ayrılmış,
Ocağım, dolabım var dîğer şeyler taşınmış…

Gözlerîm aramakta dîğer yavrular îçîn,
Kîmse fark etmemelî tepkî alayım nîçîn?

Bekârdan hoşlanmazlar bakınmamız yasaktır,
Sapık zanneden olur önyargılar mutlaktır…

Camî yakınımızda îmsak okunmaktadır,
Üstümde kostümüm var yere uzanmaktadır…

Gözüm üzerlerînde gelen gîden olmadı,
Onu mutfağa aldık, artık bakılacaktı…

Emzîklî kedîlerle bu öksüz ve garîban,
Anne belkî de öldü hîç uğramadığından…

Dîğer kedîlerîmîz her bîrîsî bağımsız,
Yavru dışlatılmadı buna da alışkınız…

Hîçbîrî dokunmadı tıslayan da olmadı,
Her şey yürümekteyken yanlışlık yapılmadı…

Şîmdî sabahın beşî kutusunda uyuyor,
Merhamet geçerlî şey rıza gözetîlîyor…

Hava aydınlanınca süt dahî getîrîldî,
Masanın üzerînde güvenle îçîrîldî…

Öğle vaktî de geçtî tam çay demleyecektîm,
Mutfak kedî doluydu ürkütmeden gîrmîştîm…

Derken sürprîz gelîşme yavru îçîn ödül var,
Az sonra anne yavru kavuşacaklar…

Tam îkîndî vaktînde sefîl bîr kedî geldî,
Ürkek hallerî île su îçtî mama yedî…

Sonra yavruya baktı farklı duygu hîssettî,
Etrafını kokladı onu çektî ve îttî…

Yavru ayağa kalktı tok da olsa uzandı,
Anne onu yaladı okşadı sıvazladı…

Manzara mükemmeldî mutlaka annesîydî,
Yabancı kedîlerden bîzden ürkmemelîydî…

Ensesînden kavradı yavru oldukça küçük,
Taşımaya başladı yüce Rab’bîmîz büyük…

Geçîde doğru geçtî oradan da ayrıldı,
Onu bulduğum yere yakınlarına vardı…

Hîç almasak olurmuş yuva o cîvardaymış,
Dîğer kardeşlerîyle koruma altındaymış…

Sevîncîm göğe değer şükür kî kavuştular,
Rab’bîmîz denemîştî vîcdanlılarımız var…

(2011)

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir